Grzejniki, odlewnia i tradycje przemysłowe Stąporkowa

– Choć zakład już nie działa, na trwałe wpisał się w historię miasta – podkreślił burmistrz Jarosław Młodawski.

Tablica została umieszczona przy pomniku grzejnika. Odsłonili ją wspólnie burmistrz oraz Waldemar Komorowski, dyrektor odlewni w latach 1970–1997.

– Odlewnia, to był nie tylko zakład pracy, który dawał pracę ludziom. Dbaliśmy też o sprawy społeczne, zdrowotne, potrzeby kulturalne i edukacyjne naszych pracowników i ich rodzin - mówi Waldemar Komorowski. - Był to więc zakład wokół, którego zbudowano mieszkania, przychodnię lekarską, dom kultury oraz szkołę - dodaje.

Odlewnia, kontynuowała ponad 200-letnie tradycje hutnictwa w Stąporkowie. Powstała w 1948 roku. Po modernizacji w 1978 roku stała się największym producentem kaloryferów w kraju. W szczytowym okresie zatrudniała ok. 2,5 tys. osób i wytwarzała nawet 10 mln „żeberek” grzejnika rocznie.

O sile zakładu świadczyło również zaplecze edukacyjne. Zespół Szkół Ponadpodstawowych im. Stanisława Staszica kształcił kadry dla przemysłu. Do dziś funkcjonuje tam Liceum Ogólnokształcące i technikum. 

- To ogromna radość, że mogłam kształcić młodych ludzi, dawać im inspiracje i pomysły do dalszej kariery zawodowej i naukowej. Absolwentami naszej szkoły są dziś przedstawiciele wszystkich zawodów - mówi z dumą Zofia Komorowska, wieloletnia dyrektor ZSP w Stąporkowie. 

Historię hutniczych tradycji Stąporkowa można poznać także na wystawie w miejscowym Domu Kultury.