Bożogrobcy w Kielcach

Ryszard Dzieszyński z Krakowa
ks. prałat Stanisław Gasiński z Praszki
prof. Kazimierz Głowniak z Lublina
ks. Mirosław Kaczmarczyk z Miechowa
Irena Kropiwnicka z Wałbrzycha
prof. Janusz Niczyporuk z Lublina
Andrzej Pałka ze Skrzyszowa
Halina Pietrzyk z Miechowa
Marzena Siedlikowska z Gdyni
Krzysztof Siedlikowski z Gdyni
ks. prałat dr Teofil Siudy z Częstochowy
Jerzy Wiktor Szklarewicz z Tomaszowa Mazowieckiego
Maria Szuba z Mianocic k. Książa Wielkiego
dr Anna Tokarska z Kielc
Jadwiga Trzaska z Michałowic
Tadeusz Trzaska z Michałowic
Ryszard Woźniak z Kielc
ks. kanonik Jerzy Henryk Ważny z Lublina
dr Bogusława Ziętek-Kowalczyk z Łodzi
Jan Żebrak z Miechowa-Charsznicy
(razem 20 osób / 7 dam i 13 kawalerów / w tym 9 świeckich i 4 duchownych)

Inwestytura J. E. abp Zygmunta Zimowskiego odbędzie się w niedzielę 15 czerwca 2014 r. w Bazylice Grobu Bożego w Miechowie. Ksiądz arcybiskup tego dnia będzie sprawował uroczystą Eucharystię, inaugurującą Wielką Nowennę ku czci Chrystusa Zmartwychwstałego. Odtąd co miesiąc, aż do 2033 r. w Bazylice Grobu Bożego w Miechowie biskupi i kapłani – członkowie naszego Zakonu, będą sprawować Msze św. ku czci Chrystusa Zmartwychwstałego, jako przygotowanie do Wielkiego Jubileuszu 2000 lat od Zmartwychwstania Chrystusa.

Działalność Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie

Palestyna z Jerozolimą stanowią kolebkę chrześcijaństwa. Są ziemską Ojczyzną Chrystusa. To właśnie dlatego jest to Ziemia Święta, ziemia naznaczona największymi świętościami chrześcijan w tym: Nazaret, Betlejem i Jerozolima z Wieczernikiem, Kalwarią i Grobem Jezusa. Przez wieki dążyły tam rzesze pielgrzymów, by "podjąć gorące modlitwy i wzmóc dobre dzieła". Nie była to jednak ziemia zaznająca pokoju. Kolejni zdobywcy tych ziem wprowadzali swoje porządki, często ogniem i mieczem prześladując miejscowych wyznawców Chrystusa. Arabowie, którzy od VII wieku zaczęli przejmować kontrolę nad krajami śródziemnomorskimi, opanowali również Palestynę.

Historia Zakonu Bożogrobców - Kanoników Regularnych, Stróżów Świętego Grobu Jerozolimskiego sięga 1099 r. Wówczas książę Gotfryd de Bouillon ustanowił 20-osobową grupę świeckich rycerzy i duchownych w celu opieki nad Bożym Grobem w Jerozolimie.

Po upadku Królestwa Jerozolimskiego główna ich siedziba znajdowała się w Perugii
w północnych Włoszech. Grupa rycerzy nosząca białe odzienie z czerwonym pięciokrzyżem Godfryda z Bouillon czyli krzyżem Jerozolimskim posługiwała zbrojnie w miejscach świętych. Stała się ona z czasem oddzielnym zakonem rycerskim. Zakon stracił jednak na znaczeniu po upadku Akki i jako jednolita formacja uległa rozproszeniu. Jego gałąź duchowna- Zakon Kanoników Regularnych po okresie wielkiej świetności znacznie się osłabił.
Sławnymi z czasem stały się inne zakony rycerskie jak: Templariusze, Joannici zwani później maltańczykami i Krzyżacy.
W Europie, Zakon odnowił się w 1304 roku, ale jego organizacja przypominała bardziej bractwo niż zakon. Do właściwej struktury zakonu rycerskiego został przywrócony w drugiej połowie XIX wieku.
W 1847 r. decyzją Stolicy Apostolskiej Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego odrodził się jako zgromadzenie osób świeckich. Podstawowym celem wznowionego Zakonu Rycerskiego jest wspieranie Chrześcijan w Ziemi Świętej i Łacińskiego Patriarchy w Jerozolimie.

BOŻOGROBCY W POLSCE

Pierwszym domem Bożogrobców w Europie był Miechów. Do Polski Bożogrobców sprowadził w 1163 r. Jaksa z Miechowa i osadził ich w swych dobrach. Miechowici, bo tak też byli nazywani, otrzymali liczne nadania od książąt, możnowładców, biskupów. Rozkwit Zakonu Bożogrobców miał miejsce w XV wieku, a miechowskie sanktuarium Bożego Grobu stało się jednym z najprężniejszych ośrodków zakonu. Bożogrobcy wprowadzili do Polski liturgię i nabożeństwa zaczerpnięte z tradycji jerozolimskiej, wcześniej w naszym kraju nieznane. Spopularyzowali m.in. budowę symbolicznego Bożego Grobu w Wielki Piątek. Organizowali uroczystości w Wielkim Tygodniu i w drugą niedzielę po Świętach Wielkanocnych. Oprócz działalności duszpasterskiej członkowie zakonu zajmowali się szpitalnictwem, a w końcowym okresie istnienia również szkolnictwem.
W wyniku działań zaborców w XVIII w. Zakon uległ kasacji.
W Polsce Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie został ustanowiony
8 grudnia 1995 r. decyzją Kardynała Wielkiego Mistrza Giuseppe Caprio, a w 1996 roku odbyła się pierwsza Inwestytura w Warszawie. Pierwszym Wielkim Przeorem Polskiego Zwierzchnictwa został Prymas Polski Ks. Kardynał Józef Glemp.

Siedziba Zakonu

Siedziba Zakonu znajduje się w klasztorze położonym przy kościele Św. Onufrego na Janikulum w Rzymie.
15 września 2012 roku w gmachu dawnego klasztoru bożogrobców w Miechowie, została poświęcona i otworzyła swoje podwoje stała siedziba Zwierzchnictwa Zakonu w Polsce.

Zadania, struktura i hierarchia władzy Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie

Szczególnym zadaniem Zakonu jest troska o Miejsce Święte w Jerozolimie i obowiązki wobec Kościoła w Palestynie. Należy podkreślać, że charytatywna działalność Zakonu powinna tkwić korzeniami w duchowości jego członków.
Zakon posiada osobowość prawną prawa kanonicznego.
Do Zakonu Rycerskiego przyjmowane są osoby świeckie i duchowne w randze kawalerów a od końca XIX wieku również kobiety w randze dam. Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego
w Jerozolimie został powołany przez Stolicę Apostolską i dlatego włączony jest całkowicie w strukturę Kościoła Powszechnego. Najwyższą władzę zakonną stanowi Kardynał Wielki Mistrz, mianowany przez Ojca Świętego, oraz Łaciński Patriarcha w Jerozolimie.
Dziś Zakon Rycerski Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie liczy ok. 20 tys. członków na świecie. Głównie w krajach europejskich, ale również w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej oraz na Dalekim Wschodzie.
Obecnie Wielkim Mistrzem Zakonu jest Jego Eminencja Kardynał Edwin Frederick O'Brien, a Wielkim Przeorem Zakonu jest Patriarcha Łaciński Jerozolimy Jego Błogosławioność Arcybiskup Fuad Twal.
Zgodnie ze statutem celami Zakonu są:
1) umacnianie u członków Zakonu praktyk życia chrześcijańskiego, w absolutnej wierności Papieżowi i nauczaniu Kościoła, przestrzegania zasad miłości bliźniego, skoro Zakon jest fundamentalnym środkiem pomocy dla Ziemi Świętej.
2) wspomaganie i krzewienie działań oraz instytucji kultowych, charytatywnych, kulturalnych
i socjalnych Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej, zwłaszcza działających w Łacińskim Patriarchacie Jerozolimy, z którym Zakon utrzymuje tradycyjne związki.
3) zachowywanie i krzewienie wiary na danym terenie, informowanie o sprawach dotyczących Ziemi Świętej katolików rozsianych po całym świecie, zjednoczonych miłością bliźniego i symbolem Zakonu, a także wszystkich braci chrześcijan.
4) obrona praw Kościoła katolickiego w Ziemi Świętej.

Inwestytury

Inwestytura jest obrzędem liturgicznym, podczas którego do Zakonu przyjmowani są nowi jego członkowie,. W czasie inwestytury kandydaci składają uroczyste ślubowanie wykonywania obowiązków kawalera(damy) wnikających ze statutu Zakonu;. W ślubowaniu tym członkowie zobowiązują się do:
1) „walki o królestwo Chrystusa, o rozszerzanie się Kościoła i podejmowanie posługi charytatywnej”;
2) zachowywania się i działanie zawsze i wszędzie w sposób przynoszący cześć Chrystusowi i Jego Kościołowi;
3) przestrzegania konstytucji Zakonu.
Przywilej należenia do Zakonu wymaga od jego członków:
- pobożności, uczestnictwa w działalności Kościoła, apostolatu świeckiego, dyspozycyjności w służbie dla Kościoła, zmysłu ekumenicznego, przejawiającego się zwłaszcza w żywym zainteresowaniu problemami wyznaniowymi w Palestynie. Kandydatem na członka zakonu zostać może osoba o wyżej wymienionych cechach rekomendowana przez jednego z członków zakonu, która przeszła niezbędny okres stażu. Obrzędy inwestytury w Polsce odbywały się już w Warszawie, Miechowie, Krakowie, Gnieźnie, Wrocławiu, Katowicach, Radomiu, Częstochowie, Białymstoku, Łowiczu, Sosnowcu, Gdańsku oraz Lublinie.

Dzieła w Ziemi Świętej

Głównymi dziełami polskiego Zwierzchnictwa w Ziemi Świętej są dzieła wspierające Patriarchę Łacińskiego Jerozolimy szczególnie związane z utrzymaniem niektórych placówek szkolno wychowawczych dla dzieci a także wykonywane remonty w obiektach sakralnych. Szczególnym patronatem Polskich Bożogrobców jest otoczona działalność sióstr Elżbietanek prowadzących Dom Pokoju na Górze Oliwnej w Jerozolimie
Organizatorzy w imieniu Zwierzchnika Zakonu J. E. Karola Szlenkiera serdecznie dziękują Księdzu Biskupowi Kazimierzowi Ryczanowi za przewodniczenie Uroczystości Inwestytury OESSH w Kielcach oraz władzom miasta i województwa za pomoc w zorganizowaniu tej uroczystości i jej podniosłą oprawę.
Po wstępnych obrzędach przygotowania w czwartek – dzisiaj (piątek) będzie uroczyste poświęcenie szat: dystyngtoriów zakonnych oraz złożenie przysięgi przez kandydatów. Natomiast w sobotę o godz. 11.00 w Bazylice Katedralnej będzie mieć miejsce główna liturgia Inwestytury.

W imieniu Komitetu Organizacyjnego
Ks. Parał. Stanisław Słowik OESSH