4 czerwca '89. Historyczny kompromis

Swoimi wspomnieniami z tamtych dni podzieliła się między innymi Helena Obara, współorganizatorka Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, w Kielcach, która podkreśla, że w czerwcu 89 roku od samego początku wierzyła w sukces wyborczy komitetu

– Z ogromną radością oczekiwałam wyników. Byłam mocno zaangażowana w te wybory. Nie zawiodło mnie nic zarówno wyborcy, jak i kandydaci, byłam niezwykle szczęśliwa. Wtedy w mojej ocenie jako Solidarność byliśmy nie tylko jednością, ale nawet rodziną. Piękną rodziną, która postanowiła z sukcesem zakończyć swoje zadanie – ocenia.

Bogdan Białek, który w 1989 roku był rzecznikiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Kielcach, przypomniał, że władze komunistyczne nie ułatwiały prowadzenia kampanii wyborczej.

– Pomimo uzgodnień formalnych i nieformalnych strona rządząca robiła wszystko, abyśmy, żadnej kampanii nie prowadzili. W naszych szeregach panowało przekonanie, że nie potrzebujemy dużej kampanii, a ludzie sami nas wybiorą. Bardzo szybko okazało się, że tak nie jest. Nie mieliśmy środków na prowadzenie kampanii, w tym między innymi papieru na druk naszych materiałów wyborczych, a także instrukcji jak głosować, informacji o naszych kandydatach i programie. Postanowiliśmy więc papier na ten cel ukraść – wspomina.

Dr Robert Piwko, naczelnik kieleckiej delegatury Instytutu Pamięci Narodowej w Kielcach, podkreśla, że wydarzenia, od których minęło już 35 lat, są ciągłym elementem badań i rozważań historyków.

– Wyniki pierwszych częściowo wolnych wyborów świadczy o tym, że działacze Solidarności i innych demokratycznych organizacji zdali ten egzamin na piątkę. Mimo iż zakres wolności w trakcie wyborów był ograniczony, to było to wydarzenie stanowiące istotne punkt zwrotny. To czy wynik tych wyborów został w pełni wykorzystany,  jest ciągłym przedmiotem badań. Pomagają w tym również tego typu spotkania rocznicowe, w trakcie których możemy spojrzeć z dystansem na przebieg tamtych wydarzeń – ocenia.

Debata była połączona z promocją IV i V tomu publikacji „Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976 – 1989”.