Jenn Diaz: Matka i córka - recenzja

Poznajemy je w momencie, kiedy przychodzi im sie zmierzyć ze stratą wiążącego ich losy mężczyzny- brata, męża, ojca. Gdy odchodzi Ángel, wraz z nim odchodzi poczucie bezpieczeństwa, łącząca ich zależność, stabilizacja i oparcie. Ale czy tylko? Czy strata nie może być i zyskiem? Czy w jej obliczu nie można stanąć w prawdzie samej ze sobą, zmierzyć się ze swoimi słabościami, pragnieniami, przyzwyczajeniami, lękami, czy też rutyną. Cztery kobiety, cztery prawdy o nich samych. Cztery perspektywy.  Cztery tajemnice. Odkrywanie siebie.

Książka pisana niesamowitym językiem, praktycznie bez dialogów, zdaniami wielokrotne złożonymi. Wessała mnie dokumentnie. Gloria, Dolores, Natalia i Ángela kobiety prawdziwe, realne, swojskie.

"Matka i córka" to książka o kobietach z ich perspektywy, ale i z perspektywy otaczających ich mężczyzn. O ich sile i kruchości, o trudzie podejmowania decyzji i ponoszonych konsekwencjach; o różnych obliczach tego wszystkim znanego, a jakże różniącego się od siebie uczucia jakim jest miłość. Jak to krzyczała z ekranu tv jedna z reklam: bo każda kobieta ma wiele twarzy i one zostały nam przybliżone poprzez złożoność kobiecej psychiki. Konia z rzędem, kto kobietę zrozumie. Ba, czy ona sama zrozumie siebie...I przez relacje czterech kobiet poznajemy ich świat, który zaprasza nas, aby stał się i naszą częścią. Ja się w nim odnalazłam. Bardzo polecam.

"Kobiety takie są, przez całe życie kwękają, wybrzydzają, a potem ni stąd, ni zowąd stwierdzają, że znalazły to, czego szukały, swoje szczęście, i nieważne, czy mają rację, czy nie, bo już to ujrzały, a jeśli to ujrzały, pędzą dalej na oślep. I w to właśnie wierzą."

Tytuł: Matka i córka

Autor: Jenn Diaz

Wydawnictwo: Pruszyński i Spółka

Język wydania: polski

Data wydania: 6 czerwca 2017

Kategoria: literatura współczesna