Modrzewiowy dworek „Kałamarzyk” wzbogaci Park Etnograficzny w Tokarni

Dworek jest zlokalizowany w Suchedniowie, przy ulicy Berezów 3, nieopodal drogi z Suchedniowa do Bodzentyna. Czas jego powstania trudno precyzyjnie oszacować, ale w oparciu o zapisy ze źródeł można przypuszczać, że pochodzi prawdopodobnie z drugiej połowy XVIII wieku. Został wzniesiony na zlecenie ówczesnych właścicieli dóbr ziemskich, którymi byli krakowscy biskupi. Dworek zamieszkiwany był przez administratorów lokalnych włości, a później przez wyższych urzędników z suchedniowskiej administracji górniczej.

– Obiekt jest charakterystyczny przede wszystkim z powodu konstrukcji więźby dachowej. To przykład tzw. mansardu polskiego (dach łamany polski) i stanowi element obecnie rzadko spotykany. Więźba dachowa o budowie szkieletowej składa się z dwóch poziomów, których podstawami są słupy i krokwie połączone ze sobą na czop i gniazdo. Całość została związana z belkami stropowymi i kominem. Pokrycie dachowe dawniej stanowił dwuwarstwowy gont łupany – wyjaśnia doktor Krzysztof Karbownik, kierownik Działu Badań Etnograficznych w Muzeum Wsi Kieleckiej.

Obiekt zakupiło Muzeum Wsi Kieleckiej za kwotę 40 tysięcy złotych, z czego 32 tysiące stanowią dotację uzyskaną z Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, w ramach programu grantowego pod tytułem „Rozbudowa zbiorów muzealnych”.

– Dworek przez jakiś czas pozostanie w pierwotnym miejscu, czyli będzie muzealnym obiektem architektury in situ. W przyszłym roku Muzeum Wsi Kieleckiej będzie się ubiegało o środki finansowe na jego rozbiórkę, konserwację i ponowne zestawienie w Parku Etnograficznym w Tokarni – mówił Tadeusz Sikora, dyrektor Muzeum Wsi Kieleckiej.

„Kałamarzyk” stanie w sektorze małomiasteczkowym.