Otoczmy troską życie

- Święty Józef to doskonały patron. Odważny stróż Jezusa i Jego Matki, poświęcający swoje bezpieczeństwo i wygodne życie dla ratowania tych, których Pan powierzył jego opiece. Dlatego w Jego Sanktuarium chcemy wstawiać się za poczętymi dziećmi, których rodzice rozważają aborcję. Będziemy prosić o przemianę serca dorosłych, a dla dzieciątek o bezpieczne narodziny i wzrastanie w miłości – wyjaśnia Paulina Toporek z Diakonii Życia Ruchu Światło-Życie.

Przygotowanie do uroczystego przystąpienia do Duchowej Adopcji będzie składało się z trzech etapów. – Pierwszy, odbędzie się w środę 19 marca. Jest to dzień odpustu parafialnego. W tym dniu będą wygłoszone kazania przygotowujące i zachęcające do podjęcia dzieła – mówi ks. Tomasz Szczepanik, wikariusz w parafii św. Józefa Robotnika w Kielcach. Kolejny etap odbędzie się w niedzielę 23 marca, po Mszy świętej o godz. 15 odbędzie się przygotowanie liturgiczne kandydatów. We wtorek 25 marca w Święto Zwiastowania Pańskiego, podczas Mszy świętej o godz. 18 nastąpi uroczyste podjęcie Duchowej Adopcji.

         - Jest ona zobowiązaniem do modlitwy przez dziewięć miesięcy w intencji dziecka poczętego, zagrożonego aborcją, którego nie znamy, ale ufamy, że sam Pan Bóg wybierze to, najbardziej potrzebujące – wyjaśnia Paulina Toporek i dodaje: - Duchową Adopcję może podjąć każdy, także dzieci pod opieką kogoś dorosłego. Przyrzeczenie składa się w czasie uroczystej Mszy Świętej. Jeśli ktoś nie ma możliwości uczestnictwa w takiej liturgii ze względu na stan zdrowia lub obowiązki zawodowe, może złożyć przyrzeczenie prywatnie w domu przed krzyżem lub obrazem.

Podejmując dzieło zobowiązujemy się odmawiać codziennie krótką modlitwę oraz dziesiątkę różańca. Możemy również dołożyć inne postanowienia (np. post). Adoptujemy tylko jedno dziecko. Kolejną adopcję możemy podjąć, gdy zakończy się poprzednia. Gdy zapomnimy o modlitwie, kontynuujemy adopcję, przedłużając ją o ilość opuszczonych dni. W przypadku dłuższej przerwy na przykład miesięcznej, adopcja zostaje przerwana. Należy wtedy wyspowiadać się i podjąć nowe przyrzeczenie. – Duchowa Adopcja jest ratunkiem dla dziecka zagrożonego aborcją oraz wsparciem dla jego rodziców. Niesie też wiele łask podejmującym modlitwę. Uczy systematyczności i wierności danemu słowu, dawania siebie oraz troski o drugiego człowieka. Może być też szansą na naprawienie błędów dla wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób byli lub są z aborcją związani (personel medyczny, nakłaniający do aborcji, rodzice, którzy dokonali aborcji) – mówi Paulina Toporek.

Podjęcie Duchowej Adopcji jest odpowiedzią katolików na działania środowisk proaborcyjnych, które usiłują przekonywać, że człowiek poczęty, który kształtuje się w łonie matki jest zarodkiem, płodem, zlepkiem komórek. - Mówią, że w imię wygody, bezpieczeństwa finansowego, pięknego ciała, zawodowego sukcesu, możemy odebrać życie. A ci najmniejsi, których te dyskusje dotyczą, nie mają szans się bronić. Im prawo do życia zostaje brutalnie odebrane – przekonuje Paulina Toporek. Kościół zachęca więc wiernych do podjęcia Duchowej Adopcji.