O literkach przy drodze

Rene Wawrzkiewicz to projektant, researcher, organizator i kurator designu. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współtwórca, współwłaściciel i projektant Mamastudio (2001-2008), jednego z pierwszych niezależnych studiów dizajnerskich w Polsce. Współzałożyciel jedynego ogólnopolskiego stowarzyszenia grafików projektantów, zrzeszającego ponad 200 członków różnorodnych dziedzin i specjalizacji. Pomysłodawca i kurator Projektu Roku, pierwszego po 1989 programu i konkursu poświęconego całościowemu opisywaniu i wartościowaniu projektowania graficznego w Polsce.

- Wbrew pozorom TypoPolo nie jest opowieścią o śmiesznych szyldach, kuriozach typograficznych, dziwactwach plastycznych oraz twórcach-amatorach pozbawionych <<normalnego>> zmysłu estetycznego. Widok ulic, wygląd sklepów, witrynowa grafika i typografia szyldów są bezpośrednim odbiciem procesów politycznych i ekonomicznych. Co więcej, TypoPolo to dowód na to, że estetyka jest wynikiem negocjacji różnych grup i sił społecznych, a język wizualny to nie tylko metoda neutralnej komunikacji, ale także narzędzie tworzenia podziałów – uważa Rene Wawrzkiewicz.

TypoPolo, pojęcie po raz pierwszy użyte przez Jakuba Hakobo Stępnia w 2001 roku, opisuje estetyczny fenomen, jakim była amatorska typografia tworzona na potrzeby handlu i rzemiosła w latach 90. XX wieku. Prymitywne reklamy, szyldy i napisy informacyjne stały się wizualnym odzwierciedleniem zmian ekonomicznych i politycznych w Polsce, symbolem czasów romantycznego przełomu, kiedy „każdy mógł być tym, kim chciał, i wszystko było możliwe”.

Dziś, przez środowiska profesjonalnych grafików stylistyka TypoPolo postrzegana jest przede wszystkim jako przejaw nieudolności i złego gustu projektantów-amatorów. Rzadziej widzi się w niej formę języka wizualnego określonej przedsiębiorczej grupy społecznej, która działała i aktywnie „przeprojektowywała” swoje otoczenie w swoim czasie.