W sobotę Światowy Dzień Choroby Parkinsona

W Kielcach od ponad 10 lat działa Świętokrzyskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Chorobą Parkinsona i to tam właśnie mogą znaleźć pomoc ludzie, którzy cierpią na tę przypadłośc i ich bliscy. Stowarzyszenie wspiera także osoby w wieku senioralnym i niepełnosprawnych. Na co dzień podopieczni spotykali się regularnie w Klubie Seniora przy ulicy Żeromskiego 44 w poniedziałki i w piątki, aby się rehabilitować i integrować społecznie. Uczestniczyli w zajęciach muzycznych, logopedycznych, tanecznych i sportowych. Oprócz tego od dwóch lat brali udział w Parkinsoniadzie.

Stowarzyszenie organizowało także różnego rodzaju wydarzenia, które miały na celu zwrócenie uwagi na problemy, z jakimi spotykają się na co dzień parkinsonicy. W ubiegłym roku we współpracy z Fundacją PONAD im. Doktora Pawła Półroli i Staropolską Szkołą Wyższą w Kielcach zorganizowane zostało seminarium naukowo-praktyczne "Codzienność z chorobą Parkinsona". W tym roku plany pokrzyżowała pandemia koronawirusa.

- Przez dłuższy czas robiliśmy wystawę w Przystani dla Sztuki i braliśmy udział w konkursach, więc chciałam przy okazji naukowego spotkania, które odbywało się w ubiegłym roku, przygotować wystawę prac naszych podopiecznych i prezentacje - mówi Anna Pluta, prezes Świętokrzyskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Chorobą Parkinsona. - Niestety, to będzie musiało się przesunąć. Może uda się coś zorganizować po wakacjach, jeśli wszystko wróci do normy - dodaje.

Jej zdaniem izolacja, w której obecnie żyją wszyscy, może pomóc w zrozumieniu sytuacji parkinsoników. - To izolacja, z którą oni żyją przez cały czas. Teraz wszyscy mamy okazję zobaczyć, jak ważny jest kontakt międzyludzki, bo nawet osoby zdrowe odczuwają, jak ona wpływa na samopoczucie i funkcjonowanie. Ważna jest własna dyscyplina, wzajemne zrozumienie, a także poczucie, że mimo wszystko nie jest się pozostawionym samemu sobie ze swoimi problemami. Dlatego pozostajemy w kontakcie przez okno, balkon, telefon lub internet i się wspieramy. Każdy ćwiczy w domu, stara się zachować formę, by wkrótce gdy będzie to możliwe wrócić do wspólnych działań - tłumaczy Anna Pluta.

Grażyna Stypuła, lekarz neurologii, podkreśla, że chorzy na Parkinsona mają bardzo dużo problemów. - Przede wszystkim są to zaburzenia ruchowe istotnie ograniczające możliwość swobodnego wykonywania czynności, które dla nas, zdrowych, wydają się zupełnie proste. W zależności od stadium choroby, czasem nawet podniesienie się z fotela może stanowić problem. W bardziej zaawansowanym stadium pacjenci wymagają pomocy przy każdym ruchu i czynności, zwłaszcza że na sztywność mięśni i spowolnienie ruchu nakłada sie jeszcze drżenie, które upośledza jakiekolwiek precyzyjne funkcje - wylicza.

Potwierdza to Małgorzata Siemieniec, której mąż choruje na Parkinsona. - Bardzo ważna jest systematyczność, motywacja i pogoda ducha. Parkinsonicy nie mają motywacji, więc trzeba ich wspierać i podpowiadać co mają robić. Dbam o to, aby mąż brał leki, dopinguję go też w ćwiczeniach w pisaniu i mówieniu. Sama wymyśliłam nawet taniec, aby mógł być bardziej aktywny - mówi Małgorzata Siemieniec.

Chorobie Parkinsona bardzo często towarzyszą też zaburzenia sfery pozaruchowej, takie jak depresja, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, wahania ciśnienia krwi, zaburzenia snu, nastroju i pamięci. Schorzenie to występuje po 50. roku życia, a typowym wiekiem zachorowania jest przedział między 60 a 70 lat. Zdarzają się jednak też pacjenci młodsi, jak i starsi.

Szacuje się, że w Polsce jest około 70 do 90 tysięcy osób z chorobą Parkinsona, a w związku ze starzejąca się populacją liczba ta sukcesywnie się zwiększa z każdym rokiem. Bardzo ważnym elementem leczenia jest rehabilitacja, która pozwala choremu dłużej zachować sprawność.