Co zrobić, by zatrzymać przemoc w rodzinach?

W spotkaniu wzięli udział pracownicy samorządów oraz specjaliści, którzy radzili im, jak pomagać rodzinom, dotkniętym przemocą. Autorkami projektu są psycholog Lidia Świeboda-Toborek i pedagog Edyta Domagała.

- Przemocy tak naprawdę każdy z nas doznaje. Jeżeli żyjemy, poruszamy  się, to przemoc w różnych formach na nas oddziałuje. Jak temu przeciwdziałać, jak zauważyć i nie dopuścić, by rozrastała się do niewyobrażalnych granic i nie przeszła w szersze kręgi? Chcemy poznać szerszy punkt widzenia, po to organizujemy ten  projekt – mówi Stefan Bąk, członek zarządu Powiatu Kieleckiego.

Obecny był także senator Krzysztof Słoń, który przed wyborem do parlamentu pracował w pomocy społecznej, a obecnie jest członkiem Rady Rodziny przy Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej.

- Rodzina, wydawałoby się najbezpieczniejsze miejsce na ziemi, często jest piekłem na ziemi, często za przyczyną rodziców, do których dzieci mają ogromne zaufanie. Ta przemoc ma też różne imiona, często stosują ją wobec siebie małżonkowie, stosowana jest również wobec seniorów. Te zjawiska trzeba dostrzegać i w porę reagować – zaznaczył.

O problemach psychicznych osób dotkniętych przemocą domową opowiadał podczas konferencji Maciej Wielgus, lekarz psychiatra.

- Rozróżnienie zaburzeń psychicznych i fizycznych jest sztucznym podziałem – powinniśmy mówić o zaburzeniach psychofizycznych. Najczęstszymi problemami osób doświadczających przemocy są zaburzenia lękowe, depresyjne i adaptacyjne, które wymagają pomocy psychoterapeutycznej, terapii kryzysowej i leczenia farmakologicznego. A średni okres oczekiwania na wizytę u psychiatry to 3,5 miesiąca – powiedział.

Z wieloma sprawcami miał kontakt Krzysztof Czekaj, który był dyrektorem Aresztu Śledczego w Kielcach. Jak zaznacza, 10% skazanych przebywających w więzieniu w ciągu roku dostało wyrok właśnie za przemoc domową lub czyny z nią związane.

- Osadzeni niekoniecznie są zainteresowani udziałem w terapii. Mają jednak na względzie, że przepracowanie problemu wiąże się z możliwością podjęcia pracy, chętnie więc angażują się w takie formy oddziaływań. Biorą udział w pracy, nauczaniu, zajęciach kulturalno-oświatowych, jeśli nie mają zakazu zbliżania się, to podtrzymują kontakt z bliskimi – dodaje.

Wszyscy uczestnicy konferencji otrzymali także materiały  informacyjne na temat procedury zakładania niebieskiej karty, miejsc instytucji świadczących pomoc, a także sposobach postępowania w przypadku bycia świadkiem przemocy.