Dzień Ministranta - relacja

Poranek 13 września  w Cysterskim Sanktuarium bł. Wincentego Kadłubka w Jędrzejowie rozpoczął się wyjątkowo ruchliwie. Plac przed kościołem zapełniał się samochodami, z biegiem czasu coraz więcej wśród nich było autokarów, w ich szybach przyklejone twarze, które  z zewnątrz wyglądały nienaturalnie, czasami śmiesznie, czasami strasznie, ale na każdej widniał szeroki uśmiech. Kiedy samochody stanęły otwierając z charakterystycznym sykiem siłowników swoje drzwi, z wnętrza hałaśliwie wybiegały dzieci i młodzież. W tłumie można było łatwo dostrzec wybijające się charakterystyczne postacie, to opiekunowie – księża, którzy przywieźli ministrantów na XIV Diecezjalne Spotkanie Służby Liturgicznej diecezji kieleckiej.

Tak rozpoczął się dzień pełen wrażeń i niespodzianek, które mieli doświadczyć ministranci ze wszystkich parafii naszej diecezji. Najważniejszym przeżyciem było spotkanie chłopców z samym Panem Jezusem w Eucharystii. Uroczysta msza św. pod przewodnictwem bpa Kazimierza Ryczana zapierała dech w piersiach. Prawie dwa tysiące chłopców w komżach i albach oddających cześć Panu Bogu w Najświętszym Sakramencie i słuchających biskupa, który mówił, że służenie Chrystusowi przy ołtarzu, to największy zaszczyt jaki może spotkać człowieka. Czy można wyobrazić sobie piękniejsze uwielbienie, aniżeli taką rzesze młodych ludzi ubranych w białe stroje? Wydaje mi się, że bardzo trudno.

Po mszy św. rozbieganych chłopców trudno było zebrać znowu razem. Pełni energii oglądali z zaciekawieniem pokaz karabinów, ćwiczyli  udzielanie pierwszej pomocy, grali w gry planszowe, pałaszowali kiełbaski i smaczne bułki. Spora grupa zebrała się przy ks. bp. Kazimierzu, który wręczał piłkarskim drużynom ministranckim  zdobyte puchary i nagrody. Na koniec wszyscy zgodnym chórem rapowali razem z zespołem „Full Power Spirit” dziękując Panu Bogu za możliwość wspólnej modlitwy.

Jestem pewien, że XIV Dzień Ministranta w diecezji kieleckiej zapiszę się w sercach chłopców na długo, a gorące wspomnienia zapalą do udziału w następnym roku, szczególnie tych, których tym razem brakło.

ks. Przemysław Pabjan