Poznaliśmy laureatów konkursu literackiego o Janie Pawle II

Jak zauważa Anna Zielińska-Brudek, prezes kieleckiego oddziału Związku Literatów Polskich, święty Jan Paweł II nadal inspiruje młodych. W konkursie jak w poprzednim roku udział wzięło kilkadziesiąt osób. Poeci, ale również autorzy opowiadań rywalizowali w dwóch kategoriach wiekowych do 19 lat i od 20 roku życia.

– Konkurs nadal się cieszy ogromną popularnością. Chcemy nadal docierać szczególnie, w tej trudnej rzeczywistości do ludzi młodych. Jest tendencja do ich krytykowania, a my chcemy młodzież zrozumieć. Pragniemy dotrzeć do ich wrażliwości – tłumaczy.

Podczas wieczoru literackiego laureaci odczytali swoje utwory, a następnie wręczono im nagrody. Wśród najmłodszych zwyciężyło opowiadanie Darii Hendzel, a wśród młodych poetów wygrała Alicja Krzysztofek. Zaś w drugiej kategorii wiekowej zwyciężyła Patrycja Lesiak oraz wiersz Michała Łosiaka.

– Komisja gratuluje laureatowi niezwykłego, podkreślam niezwykłego przekazu. Ten mało znany epizod to historia bardzo wzruszająca, a my w swoim werdykcie podjęliśmy jednoznaczną decyzję. Michał Łosiak nie powinien ukrywać swojej twórczości, wiersze powinny ujrzeć światło dzienne – uzupełnia Anna Zielińska-Brudek.

– Wiersz opowiada o spotkaniu ze stycznia 1945 roku młodego kleryka Karola Wojtyły z młodą żydówką Edith Zierer. Dziewczyna uciekła z obozu koncentracyjnego i zatrzymała się na stacji w Jędrzejowie. Nagle obok niej pojawił się alumn z Krakowa – opowiada.

O tej historii więcej możecie przeczytać TUTAJ.

– W swoim utworze nawiązuje również do tego, co działo się w Kielcach i Masłowie 4 czerwca 1991 roku. Mam nadzieję, że mieszkańcy regionu lepiej zrozumieją znaczenie obu tych wydarzeń. Pokazują one, że papież Polak nie tylko nauczał, ale także przez całe życie podejmował realne działanie – dodaje.

Jak mówi do tej pory pisał do szuflady. Tym bardziej miło nam zaprezentować wiersz autorstwa Michała Łosiak „Na stacji w Jędrzejowie”:

Dźwigała swój krzyż

– obozowy pasiak

z numerem przypiętym

jak rzymski titulus

na szarej stacji przyszło jej umierać

choć w ostatniej chwili wyrwała się śmierci

w kolejnej – znalazła się tutaj skulona

szukając koloru

i nagle Pan Bóg namalował przed nią

kubek gorącej herbaty

ciepło ogniska

pociąg do Krakowa

i młodego kleryka

Gdy on powrócił po latach w te strony

Z innym imieniem i białą sutanną

Przez prastare szczyty stał otoczony

Uciszył burzę jednoznaczną prawdą

Słucham jak słowa uciszają gromy

Gdy mówił o braciach całkiem niedawno

W myślach rysuje się w całej gracji

Ta scena sprzed lat z jędrzejowskiej stacji