Wrasta liczba cesarskich cięć. Prof. Rokita: konsekwencje dla pacjentki mogą być bardzo poważne

Profesor Wojciech Rokita, konsultant wojewódzki ds. ginekologii i położnictwa podkreśla, że na taki stan rzeczy ma wpływ kilka czynników. – Po pierwsze: w ciągu ostatnich lat część  towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników, sugerowało, że pacjentka, która urodziła  pierwsze dziecko drogą cięcia cesarskiego musi wyrazić zgodę na podjęcie próby kolejnego porodu drogami natury. Na szczęście rekomendacje te zmieniły się ostatnio i w chwili obecnej obowiązuje zasada, że w sytuacji  kiedy poród się już rozpoczął zgoda taka nie jest wymagana – tłumaczy prof. Wojciech Rokita, konsultant wojewódzki ds. ginekologii i położnictwa. 

- Po drugie: niezwykle istotnym czynnikiem jest presja mediów. Główne doniesienia, które dotyczą niepowodzeń związanych z porodem sugerują, że nastąpiły one głównie na  wskutek niewykonania na czas cięcia cesarskiego. To powoduje, że zarówno opinia społeczna jak i same pacjentki sąprzekonane, że cięcie jest antidotum na wszelkie powikłania związane z ciążą i porodem. To z kolei sprawia, że lekarze położnicy też podejmują decyzję o wykonaniu cięcia cesarskiego niekiedy zbyt wcześnie, niż w sytuacji gdyby takiej presji nie było. Kolejny niezwykle istotny element to orzecznictwo sądów. Wyroki co prawda opierają się na opiniach prawnych, ale niejednokrotnie przygotowywane są  przez lekarzy, którzy w ogóle nigdy nie byli na sali porodowej, bądź ostatni raz uczestniczyli w porodzie w czasie swoich studiów na uniwersytetach medycznych - ddoaje prof. Rokita. 

Co w takim razie zrobić żeby ograniczyć ten trend? – Należy zmienić penalizację prawa. Nie może być tak, żeby położnicy i ginekolodzy działali pod presją wymiaru sprawiedliwości. Operacja cięcia cesarskiego  trwa od dwudziestu minut do godziny i z reguły nie jest szczególnie trudna dla doświadczonego specjalisty.  Natomiast konsekwencje dla pacjentki w perspektywie jej przyszłości prokreacyjnej mogą być bardzo poważne. W czasie porodu drogą cięcia cesarskiego pacjentki umierają dziesięciokrotnie częściej  niż przy porodzie drogami natury i ta informacja powinna być dostępna dla całego społeczeństwa. Z tego między innymi powodu istnieje pilna konieczność wprowadzenia powszechnegoprogramu edukacyjnego, w którym czynnie powinny uczestniczyć media. Pacjentki muszą mieć świadomość, żecięcie cesarskie to nie jest zabieg z zakresu medycyny estetycznej i że musi być on wykonywany jedynie w ściśle określonych przypadkach – dodaje prof. Wojciech Rokita.

– Najmniej cięć cesarskich wykonuje się w krajach skandynawskich, ale tam jest zupełnie inaczej zorganizowany mechanizm realizacji  roszczeń pacjentów z tytułu niepowodzeń położniczych. Tam odpowiada za nie fundusz powołany przez szpitale, w których są oddziały ginekologiczno-położnicze, a dopiero w drugiej kolejności za błędy odpowiada lekarz. W Polsce roszczenie adresowane jest głównie do lekarza, co wywołuje uczucie strachu  u położników i ginekologów i to też w pewnym stopniu wpływa na wzrost odsetka  cięć cesarskich – uzupełnia specjalista.

Cięcie cesarskie jest drogą porodu, do której podstawowym wskazaniem jest zagrożenia życia i zdrowia dziecka lub kobiety ciężarnej. Dzieci, które rodzą się w wyniku operacji, częściej trafiają na oddziały intensywnej terapii w związku z problemami adaptacyjnymi, miewają też zdecydowanie mniejszą odporność.