Trwa Europejski Tydzień Szczepień. Sprawdź, co musisz wiedzieć na temat szczepionek

Ich wynalezienie było jednym z kluczowych momentów w historii medycyny i ratunkiem dla wielu milionów ludzi. Dzięki szczepionkom udało się wyeliminować lub znacznie zmniejszyć niebezpieczeństwo związane z groźnymi chorobami zakaźnymi. Przykładem jest ospa, która zabiła setki milionów ludzi. Zmagania z tą chorobą prowadzono od tysiącleci.

Główny Inspektor Sanitarny podkreślał, że bardzo ważne jest wykonywanie szczepień przeciw takim chorobom zakaźnym jak: krztusiec, odra, gruźlica, inwazyjna choroba pneumokokowa, biegunka rotawirusowa, ospa wietrzna, odra, błonica, polio, świnka, różyczka, tężec czy wirusowe zapalenie wątroby typu B.

Przed laty kalendarz szczepień wyglądał inaczej, zawierał m.in. szczepionki przeciw durowi brzusznemu, ospie  czy poliomyelitis.

– W ostatnich latach w naszym programie szczepień ochronnych w Polsce odnotowaliśmy dwie bardzo istotne zmiany: od roku 2017 prowadzimy powszechne szczepienia przeciwko pneumokokom, natomiast w tym roku rozpoczęliśmy szczepienia przeciw rotawirusom. Faktem jest, że w czasie pandemii zniknęło sporo chorób zakaźnych, zanikły również rotawirusy. Jednak po ściągnięciu masek i po powrocie dzieci do przedszkoli i szkół  rotawirusy wróciły. Chorują jednak starsze dzieci, a nie najmłodsze, które na ogół najciężej przechodziły to zakażenie i wymagały hospitalizacji – mówi prof. Leszek Szenborn, specjalista chorób zakaźnych.

Kalendarz szczepień podstawowych w naszym kraju jest dosyć rozbudowany, można go jednak jeszcze uzupełnić. – Kalendarz szczepień jest coraz lepszy, ale mamy takie dwa szczepienia, które są bardzo istotne z punktu widzenia zdrowia dziecka i poczucia dobrostanu. Bo dobrostan to nie tylko brak choroby, ale również fakt, że nie martwimy się ryzykiem zachorowania. Dobrze byłoby gdybyśmy mieli powszechne szczepienia przeciwko HPV i szczepienia przeciw meningokokom – mówi prof. Leszek Szenborn.

– Z tych pierwszych mogłaby skorzystać naprawdę cała populacja. Z kolei meningokoki co prawda stosunkowo rzadko wywołują choroby, ale jeśli już się tak zdarzy, to są one bardzo ciężkie i niosą ze sobą ryzyko utraty życia. Mimo poprawy opieki, dostępności antybiotyków i oddziałów intensywnej terapii nie udało się zmniejszyć śmiertelności poniżej 10 procent  pośród tych, którzy chorują. Natomiast w  krajach, które szczepienie przeciwko meningokokom prowadzą już od wielu lat, udało się obniżyć liczbę przypadków zachorowań – tłumaczy nasz rozmówca.

Grupy antyszczepionkowców podważają skuteczność wszelkich podawanych preparatów przeciwko chorobom zakaźnym. Tezy przeciwników szczepień nie są popierane przez większość naukowców. Wiele z nich jest efektem dezinformacji.

W niektórych krajach zaufanie do szczepionek spadło na skutek ich niewłaściwego użycia, lub dopuszczenia do obiegu szczepionek nieprawidłowo przetestowanych, i nagłośnieniu efektów ubocznych. Przeciwnicy szczepień twierdzą m.in. że, masowe szczepienia nie wyeliminowały chorób zakaźnych, a w niektórych przypadkach mogą być ich przyczyną. Natomiast efekt zażegnania zagrożenia epidemiologicznego danymi chorobami przypisać należy nie programom powszechnych szczepień, lecz ogólnej poprawie warunków życia, higieny i sposobów żywienia w rozwiniętych państwach^.

 Mówią też o tym, że substancje pomocnicze zawarte w szczepionkach są szkodliwe i występują w szkodliwych stężeniach np. rtęć. Podtrzymują również, że  stosowane szczepionki są tak naprawdę nieskuteczne w wykształceniu odporności na daną chorobę lub wykształcona odporność jest zbyt krótkotrwała.