Dziadkowie świętują!

Dzień Babci i Dzień Dziadka w Polsce to stosunkowo młode święta. Pierwszy w kalendarzu pojawił się Dzień Babci. Pomysł powstania tego święta w naszym kraju zrodził się w tygodniku „Kobieta i Życie” w 1964 roku. Już rok później święto to zaczął popularyzować „Express Poznański”. W roku 1966 także „Express Wieczorny” ogłosił dzień 21 stycznia „Dniem Babci”. Z kolei Dzień Dziadka pojawił się w polskim kalendarzu kilkanaście lat później. W 1978 roku Telewizja Polska zorganizowała konkurs na ustalenie daty tego dnia. Pierwotnie, święto to miało być obchodzone 30 maja, czyli w dzień urodzin Mieczysława Fogga, jednak ta propozycja się nie przyjęła. Ostatecznie zdecydowano, że dziadkowie będą mieć swoje święto tuż po Dniu Babci. Dzień Dziadka został oficjalnie wpisany do kalendarza w 1981 roku.

Rola dziadków w życiu dziecka

Obecnie wizerunek dziadków jest nieco inny niż kiedyś. Wszystko za sprawą zmieniającego się świata. Dziś, babcia i dziadek często jeszcze pracują i nie mogą poświęcić rodzinie tyle czasu, ile by chcieli. Wielu dziadków jest bardzo aktywnych: uprawia sporty, podróżuje, a nawet się dokształca. Nie zmienia to jednak faktu, że dla dzieci są oni, zaraz po rodzicach najważniejszymi osobami w życiu. Pomagają w wychowaniu, przekazują wiele cennych wartości, no i oczywiście rozpieszczają. Wielu wręcz przyznaje, że dla swoich wnuków ma więcej czasu niż dla własnych dzieci.

Jak to jest być babcią?

Od kilku lat babcią jest pani Dorota. Obecnie ma już troje wnucząt i nie wyobraża sobie życia bez ich obecności. - Bycie babcią jest dla mnie wielką radością, ale i dużym wyzwaniem. Cała trójka wnosi w moje życie niezmierzoną ilość szczęścia, radości, ale też zmusza do wysiłku. Dzieci mają ogrom energii, którą muszą jakoś spożytkować – mówi pani Dorota.

- Najważniejsza i najpiękniejsza jest możliwość obserwowania jak moje wnuczęta rozwijają się, jak kształtuje się ich charakter. Jestem wdzięczna za to, że mogę być częścią tych zmian – uzupełniła.

Pani Dorota zauważa, że to, jakie są relacje dziadków z wnukami zależy nie tylko od samych dzieci, ale przede wszystkim od dorosłych.  – Wiem, że ta dobra relacja wiele wymaga przede wszystkim ode mnie, ponieważ dzieci zawsze oddają dorosłym to, co same od nich otrzymały. Czas, w którym mogę pobyć sama z moimi wnukami uważam za niezwykle wartościowy i budujący. Dla mnie dzieci są najlepszymi nauczycielami. One  zauważą w nas każdą niedoskonałość, ale są też niewyczerpanym źródłem miłości – uzupełniła.

…a dziadkiem?

Szczęśliwym dziadkiem jest pan Jan.  – Myślę, że nie przesadzę, jeżeli powiem, że wnuczęta sprawiły, że jestem szczęśliwszym człowiekiem.  Oczywiście bycie ojcem też jest dla mnie czymś wyjątkowym, ale miłość do wnucząt jest inna, niż miłość do własnych dzieci. Dla wnucząt mam więcej czasu, jestem bardziej cierpliwy, mogę ich po prostu rozpieszczać – powiedział.  - Kiedy mój syn prosi o pomoc w opiece nad dziećmi nigdy nie odmawiam i nie traktuję tego, jako obowiązek, wręcz przeciwnie – jestem szczęśliwy, że mogę pomóc – uzupełnił pan Jan.

Wdzięczność wnucząt

Dzień Babci i Dziadka to doskonała okazja do tego, by podziękować im za ich troskę i wsparcie. W sposób szczególny to święto zawsze obchodzone jest w przedszkolach i szkołach. Tradycyjnie odbywają się tam uroczyste akademie, podczas których dzieci składają życzenia i wręczają drobne upominki, w tym własnoręcznie robione laurki.

W tym roku odbędzie się pierwszy Diecezjalny Dzień Babci i Dziadka. Wszyscy dziadkowie będą mogli świętować wspólnie, w niedzielę - 22 stycznia w kościele  św. Wojciecha w Kielcach. Wydarzenie rozpocznie się Mszą św. o godzinie 11.  pod przewodnictwem księdza biskupa. Mariana Florczyka – pomysłodawcy wydarzenia.

Po Eucharystii dzieci będą mogły złożyć życzenia babciom i dziadkom, po czym nastąpi wspólne świętowanie.