Muzyczne upamiętnienie mieszkańców Michniowa

Autorem libretta – tekstu pieśni – jest Henryk Jachimowski, kielecki poeta, zmarły w 2014 roku.

–  Kiedy miał podjąć się tego zadania, miał ciężki orzech do zgryzienia, ponieważ to tematyka tragiczna. On sprytnie z tego wybrnął, ponieważ podjął tematykę miłości dwojga młodych – uczucia silniejszego, niż nienawiść. Pyta też, czy przebaczyć. Podszedł do tego niezwykle profesjonalnie i zaskakująco – powiedział na antenie Radia eM Paweł Łukowiec, kompozytor Oratorium.

Na scenie zaprezentowali się: Justyna Reczeniedi – sopran, Andrzej Głowienka – tenor, Dawid Żłobiński – narrator, Marek Mizera – fortepian oraz Zespół Wokalny Luna Plena, Chór Kameralny Fermata, Chór Instytutu Muzyki Uniwersytetu Jana Kochanowskiego oraz Orkiestra Filharmonii Świętokrzyskiej  im. O. Kolberga w Kielcach. W sumie było to około 150 osób. Dyrygował nimi Jacek Rogala, dyrektor Filharmonii Świętokrzyskiej.

Na koncercie obecni byli przedstawiciele władz: senator Krzysztof Słoń i marszałek województwa Andrzej Bętkowski.

- Pamięć jest fundamentem przetrwania wszytkich, którzy zostali rozstrzelani i spaleni z wszystkich tych 817 polskich wsi. Jeśli zapomnimy, to nie mamy przed sobą przyszłości. Dzisiejszy koncert to wspaniałe uzupełnienie tego, co działo się 12 lipca w Michniowie. Pokazuje, że w świecie muzyki i sztuki pamięć przetrwa – powiedział senator.

Na widowni można było spotkać osoby w różnym wieku. Wśród nich były młode pasjonatki historii – Rozalia i Jowita.

-  Można było poczuć, jakie były odczucia prostych ludzi podczas pacyfikacji wsi. Autorzy podeszli do tego w sposób historyczny. Wszyscy spisali się na piątkę z plusem. To relaks dla uszu, odpoczynek od codziennego hałasu – mówiły po wysłuchaniu koncertu. Jowita dodała, że dzięki tegorocznym obchodom dowiedziała się o wydarzeniu historycznym, jakim była pacyfikacja Michniowa.

12 i 13 lipca 1943 roku, siły policyjne Niemiec przeprowadziły brutalne represje wobec Michniowa. Po upływie 80 lat uczciliśmy pamięć tych, którzy tragicznie zginęli.

Okupanci dokonali masakry 204 osób: 103 mężczyzn, z których większość została spalona żywcem, 53 kobiet i 48 dzieci, w tym dziesięcioro, którzy mieli mniej niż 10 lat. Eksterminacja mieszkańców wsi była odwetem za ich wsparcie dla partyzanckich oddziałów oraz ich przynależność do Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich.