KOŚCIÓŁ
Wigilia Paschalna w bazylice katedralnej
– Wydarzenia, które w tych dniach są upamiętnianie w liturgii Kościoła nie mają sobie równych – mówił podczas liturgii Wigilii Paschalnej w bazylice katedralnej biskup pomocniczy diecezji kieleckiej Andrzej Kaleta.
Msza Święta po zmroku rozpoczęła Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Koncelebrował ją Biskup Kielecki Jan Piotrowski. Liturgia rozpoczęła się od poświęcenia ognia i przygotowania paschału, który został wniesiony do świątyni oznajmiając Zmartwychwstanie Chrystusa. Następnie wierni wysłuchali Orędzia Wielkanocnego i bogatej Liturgii Słowa.
W swojej homilii, biskup Andrzej Kaleta zauważył, że to najważniejsze święto w kalendarzu liturgicznym.
– Wsłuchani w liturgiczne teksty dnia możemy powiedzieć, że ziemia rzeczywiście zamilkła wstrząśnięta obrotem spraw, zamilkła – bo wbito w nią krzyż, narzędzie największego grzechu, jaki zna świat. Nie jest to zwykły dzień, ani nie jest to zwykła noc, albowiem w ten święty czas przeżywa Kościół swoją największa tajemnicę – tajemnicę zbawienia, misterium niegodziwości człowieka i miłości Boga. Wydarzenia, które w tych dniach są upamiętnianie w liturgii Kościoła nie mają sobie równych, a jeżeli już je porównywać to chyba tylko z aktem Bożego stworzenia świata, wcielenia Syna Bożego i paruzją, czyli drugim przyjściem Pana Jezusa na ziemię – podkreślił.
Biskup pomocniczy diecezji kieleckiej rozważając Liturgię Słowa zwrócił uwagę na ich podstawowy sens.
– Dzisiejsze czytania ukazują i przypominają nam największą prawdę, że Bóg jest miłością – miłością, która trwa i dziś pragnie objąć nas wszystkich – dodał i przypomniał, że nawrócenie to fundament życia chrześcijańskiego.
– Poznaj więc chrześcijaninie godność swoją, poznaj cenę, za którą zostałeś nabyty. Poznaj jaki dług zaciągnąłeś i ile zwrócić musisz. Pamiętaj jednak, że tylko miłością płacić można za miłość. W tę Świętą Noc, kiedy składa Kościół ofiarę światła, kiedy uobecnia Ofiarę Chrystusa, winna się w sercu każdego z nas dokonać przemiana. Winno dokonać się przejście, czyli pascha – od stałej skłonność ku sprawom tego świata do upragnienia rzeczy niewidzialnych, Bożych. Życie chrześcijanina powinno zawsze nosić na sobie znamię paschalnej przemiany bo tylko tędy wiedzie droga do zbawienia.
Posłuchaj całej homilii:
(fot. http://www.kielcekatedra.pl)
https://emkielce.pl/kosciol/wigilia-paschalna-w-bazylice-katedralnej#sigProGalleriacebc3fa0bf