Święcenie pokarmów. Zwyczaj pielęgnowany w Wielką Sobotę

 Kościół dokładnie określa, co powinno się znaleźć w koszyku wielkanocnym. Nie może w nim  zabraknąć chleba, jajek, baranka, wędlin i soli. Każda z potraw ma swoją symbolikę.

Chleb to podstawowy pokarm człowieka, który zapewnia przetrwanie.  Dla chrześcijan oznacza on ciało Pana Jezusa i jest najważniejszym z symboli.

Baranek symbolizuje zwycięstwo dobra nad złem.

Jajko oznacza nowe życie. Oprócz ugotowanych na twardo i obranych jaj, do koszyka bardzo często wkładane są także pisanki i kraszanki.

Sól to minerał dający życie oraz chroniący potrawy przed zepsuciem. W symbolice chrześcijańskiej odnosi się ona bezpośrednio do człowieka. Jej zadaniem jest chronienie przed grzechem i zepsuciem, które na każdym kroku czyhają na człowieka.

W koszyczku umieszczamy również chrzan, który oznacza siłę. Ma też wspomagać skuteczność innych potraw.

Koszyczek wielkanocny zazwyczaj dekorowany jest zielonym bukszpanem, który symbolizuje życie wieczne, pokój i odrodzenie. Obrzędu błogosławienia pokarmów dokonuje kapłan albo diakon. Odmawia on modlitwy, błogosławi złożone pokarmy i kropi je święconą wodą, po czym pokarm ten staje się tzw. Święconką, z której następnie przygotowujemy śniadanie wielkanocne.

Poniżej zdjęcia z poświęcenia pokarmów w Parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Kielcach.