Siostry Kanoniczki: Wielbią Ducha Świętego.

Celem Zgromadzenia jest chwała i uwielbienie Boga w tajemnicy Jego Osobowej Miłości – Ducha Świętego.  Z tej Miłości wypływa charyzmat miłosierdzia, który siostry realizują przez pełnienie różnych dzieł. Codziennym powitaniem sióstr są słowa: „Radość i Pokój w Duchu Świętym” - Duch Święty jest Trzecią Osobą Trójcy Świętej. Każdy chrześcijanin przez chrzest i bierzmowanie otrzymuje Ducha Świętego - wyjaśnia siostra Aleksandra Skorodzień.

Kult Ducha Świętego

            - Siedem darów Ducha Świętego jest bogactwem dla Kościoła. One pozwalają nam być otwartymi na Jego natchnienia - podkreśla siostra Edyta Wesołowska i wymienia siedem darów, wyjaśniając każdy z nich. Dar mądrości, to poznanie i widzenie naszej rzeczywistości przez wiarę w Bogu. Dar rozumu, kształtuje zmysł wiary, Apostołowie nie rozumieli słów Jezusa, ale kiedy zstąpił na nich Duch Święty zapalił w nich światło. Dar rady pozwala odróżnić dobro od zła i znaleźć właściwą ścieżkę w życiu. Dar męstwa jest związany z odważnym stawaniem w obronie wiary, człowiek obdarzony tym darem nie boi się oddać życia za Chrystusa. Natomiast dar umiejętności jest widzeniem prawd Bożych w świetle wiary.  Dar pobożności, to zdolność traktowania Boga, jak Ojca. Ten dar uzdalnia nas do tego, aby mieć z Bogiem relację synowską. Dar bojaźni Bożej uświadamia miłość Boga i naszą kruchość. Chcemy być w relacji z Bogiem, ale jednocześnie boimy się jej utraty przez naszą słabość i grzech.

            Oprócz darów Ducha Świętego apostoł Paweł w liście do Galatów wymienia także owoce: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie (Ga 5, 22-23).  Owoce są wynikiem działania w nas darów Ducha Świętego. Zauważmy pierwszym owocem jest miłość i na niej opierają się pozostałe owoce - mówi siostra Aleksandra.

800 lat  w Polsce

            Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia istnieje w Polsce od blisko 800 lat. - W 2020 roku będziemy obchodziły równy jubileusz. Zakon wywodzi się z Francji założył go Gwidon z Montpellier. Patronem jest Duch Święty. Uroczystość Zesłania Ducha Świętego jest największym świętem zgromadzenia. Historia Polski odbiła się na dziejach zakonu. W czasach zaborów był on skasowany. Została tylko jedna siostra Marta Zalewska. Od niej przyszło odrodzenie zakonu w 1851 roku- opowiada siostra Edyta Wesołwska.

            Pierwszy dom powstał w Krakowie, natomiast na Kielecczyźnie obecne jesteśmy blisko 100 lat. Najstarszy dom powstał w Chmielniku w 1922 roku, inne domy w tej diecezji to Pacanów, Busko Zdrój i Proszowice. W Polsce pod koniec XIII wieku powstały duchackie szpitale w Kaliszu, Sandomierzu i Sławkowie. W szpitalach tych bracia i siostry Zakonu Ducha Świętego, nazywani w Polsce popularnie duchakami i duchaczkami, pełnili posługę najbardziej potrzebującym.  Byłyśmy też pomysłodawcami pierwszego Okna Życia.  Kobieta, która urodziła dziecko, a nie mogła się nim opiekować mogła oddać swoje dziecko do szpitala, gdzie siostry wychowywały je do pełnoletniości.  Dziś prowadzimy domy samotnej matki w Gdańsku- gdzie jest Okno Życia i na Ukrainie - mówi siostra Edyta.

            Siostra Aleksandra zaznacza, że wiele zakonów ma podobną działalność, jednak czerpie siły z różnych duchowości. Duchowość to sposób przebywania z Bogiem i pewien styl życia, nasza duchowość oparta jest na trzech filarach: Duch Święty, Oblicze Pana Jezusa cierpiącego i Niepokalana Oblubienica Ducha Świętego Maryja. To co nas wyróżnia to kult Ducha Świętego, wypraszamy Jego łaski dla Kościoła i świata. Każdy dzień zaczynamy od Hymnu do Ducha Świętego, w południe modlimy się sekwencją: „Przybądź Duchu Święty”, odmawiamy także Koronkę ku czci Ducha Świętego i śpiewamy Godzinki do Ducha Świętego.

            Siostra Edyta podkreśla, że Zgromadzenie czci też Matkę Najświętszą, w roku 1965 dokonało Aktu Oddania się Matce Bożej za wolność Kościoła w Ojczyźnie i świecie. Jednocześnie, siostry podjęły zobowiązanie codziennej modlitwy w intencji Ojca Świętego i wszystkich kapłanów. 

            Obecnie siostry realizują charyzmat miłości miłosiernej w posłudze chorym w szpitalach, domach opieki i domach prywatnych a także przez wychowanie dzieci i młodzieży w ramach katechizacji. Prowadzą Przedszkola, Placówkę Opiekuńczo-Wychowawczą, Dom Samotnej Matki i Zawodową Niespokrewnioną z Dzieckiem Rodzinę Zastępczą. Podejmują również pracę parafialną jako pielęgniarki środowiskowe i opiekunki chorych, organistki, zakrystianki i kancelistki. Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego  ożywione i pobudzone przez Ducha Świętego  w 1981 roku podjęło pracę misyjną w Burundi, w Afryce, pełniąc posługę miłości miłosiernej wśród najbardziej potrzebujących. Obecnie na trzech placówkach : w Gatara, Buraniro i w stolicy kraju – Bujumbura, siostry prowadzą Centrum Zdrowia z oddziałami: przychodnia, szpital, porodówka, dożywianie dzieci, a także obejmują opieką sieroty i ubogich. W Buraniro prowadzą ponadto pracownię krawiecką dla dziewcząt i stolarnię dla chłopców. Włączają się w katechizację dzieci oraz w przygotowanie teologiczne katechistów. - Myślę, że nasz charyzmat jest ciągle żywy w Kościele. Nie możemy go redukować tylko do działalności charytatywnej i dobroczynnej. Duch Święty uzdalnia nas do otwarcia na Boga i drugiego człowieka - podkreśla siostra Aleksandra, a siostra Edyta zaznacza - Staramy się wychodzić naprzeciw potrzebom Kościoła nie tylko lokalnego ale i powszechnego jednak ciągle brak nam powołań. Życie zakonne jest charyzmatem, powołanie to dar, o który trzeba się modlić. Gwidonowy charyzmat miłości miłosiernej jest wciąż aktualny, stąd też Duch Święty wzbudza w dziewczęcych sercach pragnienie włączenia się w tę wspólnotę zakonną, może i Ciebie potrzebuje do tego wyjątkowego dzieła?

           Więcej w audycji: "Tak Wierzę" we wtorek 11 czerwca godz. 20 w Radiu eM Kielce.