Pielgrzymka na Śląsku. Błogosławieństwo neoprezbiterów

Sakramentem, o którym mówili tego dnia było kapłaństwo.  Pielgrzymi rozważali jego rolę służebną i powszechną. A ksiądz Tomasz Siemieniec  zwrócił uwagę na Ducha Świętego jako inspiratora działalności misyjnej pierwotnego Kościoła. – Jest to sakrament, który zobowiązuje na całe życie do służenia ołtarzowi i sakramentom. Po to jest ksiądz, żeby nieustannie były udzielane. Św. ojciec Pio mówił, że dopóki choć jedna Msza Święta jest sprawowana, to Pan Bóg wszystko może na tym świecie uratować – mówił ksiądz Grzegorz Stachura, kierownik duchowy pielgrzymki. Ten dzień był również okazją do zwrócenia uwagi na neoprezbiterów z naszej diecezji, którzy podczas Mszy Świętej w Czarncy otrzymali specjalne błogosławieństwo.

Dziś podczas Apelu Jasnogórskiego pielgrzymi zgłębią życiorys postaci szczególnej. Będzie to św. Maksymilian Maria Kolbe. Urodził się on 8 stycznia 1894 roku w Zduńskiej Woli koło Łodzi w ubogiej rodzinie chałupników. W domu rodzinnym codziennie odmawiano modlitwy przy figurze Maryi, które rozpoczynały i kończyły każdy dzień. Rodzice świętego byli zaangażowani w życie Kościoła i Polski. Już jako młody chłopak wyróżniał się specjalnym nabożeństwem do Matki Bożej. Oddawał się modlitwie i życiu duchowemu. W jej trakcie objawiła mu się Maryja, która trzymała w ręce dwie korony. Zapytała, czy chce je otrzymać. Biała miała oznaczać wytrwanie w czystości, zaś czerwona męczeństwo. Święty przyjął obie z nich. Zachęcony przez ojca Peregryna Haczela, wraz z bratem wstąpił do zakonu św. Franciszka. Do nowicjatu przyjęto go we wrześniu 1910 roku. Rok później złożył śluby czasowe. Po ukończeniu gimnazjum i zdaniu matury rozpoczął studia w Krakowie, jednak przełożeni widząc jego umiejętności wysłali go do Rzymu. Tam ukończył filozofię i teologię. W wolnych chwilach oddawał się ulubionym studiom fizycznym. Napisał wtedy artykuł pt. Etereoplan, o pojeździe międzyplanetarnym, który zaprojektował w oparciu o newtonowskie prawo akcji i reakcji. Podczas I wojny światowej klerycy spod zaboru austriackiego musieli opuścić Rzym. Święty trafił do San Marino. 29 listopada 1914 roku przyjął święcenia niższe. Po powrocie do Rzymu był świadkiem ogromnej fali antykatolickiej propagandy. W związku z tym założył Rycerstwo Niepokalanej. Celem stowarzyszenia było nawracanie schizmatyków, masonów i heretyków. W 1918 roku przyjął święcenia kapłańskie. Rok później powrócił do Polski. Tutaj prowadził między innymi działalność wydawniczą i medialną. Założył ośrodek w Niepokalanowie. Prowadził także działalność misyjną w Japonii. W czasie wojny, 17 lutego 1941 roku został aresztowany przez Gestapo. Następnie wywieziono go do niemieckiego obozu Auschwitz. Wspierał współwięźniów modlitwą i dzielił się swymi głodowymi racjami żywnościowymi. Ofiarował swoje życie w zamian za ocalenie Franciszka Gajowniczka. Został skazany na śmierć głodową. Po dwóch tygodniach Niemcy dobili go zastrzykiem fenolu. Stało się to dnia 14 sierpnia 1941 roku. Jego kanonizacji dokonał 10 października 1982 r. św. Jan Paweł II.

Pielgrzymi nocują tego dnia w Koniecpolu. Następnie wyruszą w kierunku Mstowa. Stamtąd będzie dzieliło ich już tylko 18 kilometrów od Jasnej Góry.