Mamy trzech nowych diakonów

Eucharystię koncelebrowali biskupi pomocniczy Marian Florczyk i Andrzej Kaleta, księża profesorowie kieleckiego Wyższego Seminarium Duchownego oraz proboszczowie parafii, z których pochodzą nowi diakoni.

Swoją homilię biskup Jan Piotrowski oparł na fragmencie Dziejów Apostolskich, mówiącym o posłudze pierwszych w historii Kościoła diakonów:

„Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły- powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów. Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa. Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii.”  (Dz 6, 1-5)

– Widocznie był to urząd ważny, skoro objawione słowo Dziejów Apostolskich ukazuje imiona tych pierwszych wybranych – wyjaśnił biskup.

„Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce. A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.” (Dz 6, 6)

– Jak słusznie zauważył święty Ignacy Antiocheński, trzeba też, by diakoni będący sługami tajemnic Jezusa, podobali się wszystkim na wszelki sposób. Nie są bowiem usługującymi przy jedzeniu i piciu, lecz sługami Kościoła Bożego.

Następnie biskup zwrócił się do przyjmujących święcenia: – Potrzeba wam przede wszystkim dojrzałej wiary i odwagi, aby samemu żyć tym, czego nauczał Jezus Chrystus, a jednocześnie być wytrwałym głosicielem Dobrej Nowiny we współczesnym świecie, dlatego Słowo Boże czerpane z Pisma Świętego musi kształtować wasze serca przyszłych szafarzy objawionego Słowa Bożego. Potrzeba wam trwania na modlitwie osobistej i wspólnotowej, zwłaszcza jedności w odmawianiu codziennej Liturgii Godzin, która jest na chwałę Boga w Trójcy Świętej Jedynego, a także uświęca czas Kościoła i jego wiernych. Potrzeba wam umiłowania Eucharystii, Bożego zdroju łaski, który przez tajemnice zbawcze otworzył nam Jezus Chrystus.

Wysłuchaj całej homilii:

Nowowyświęceni diakoni ślubowali m.in. celibat, posłuszeństwo biskupowi oraz zobowiązali się do odmawiania modlitwy brewiarzowej. Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych, podczas której leżeli krzyżem, biskup nałożył ręce na  głowę każdego z nich. Następnie otrzymali księgę Ewangelii, a także szaty diakona – stułę założoną na ukos i dalmatykę, które założyli im starsi stażem koledzy.

– Na początku Mszy Świętej czułem jeszcze niepewność, czy na pewno jest dobra decyzja, ale Pan Bóg i Kościół utwierdziły mnie w tym powołaniu do diakonatu, a potem prezbiteratu. W chwili modlitwy konsekracyjnej poczułem wielką ulgę i radość z tego, że w końcu po wieloletnich przygotowaniach mogłem utwierdzić się w tym, że jest to moja droga i że to chcę robić w życiu – powiedział Radiu eM diakon Marcel Musiał. Dodał, że najbliższy rok będzie dla niego wymagający, gdyż jednym z ważnych zadań diakonów jest pomoc ubogim i potrzebującym.

– Praktycznie do zadań diakona należy: asystowanie biskupowi i kapłanowi w czasie sprawowania liturgii, głoszenie Ewangelii poprzez czytanie Pisma św., homilie i kazania, udzielanie chrztu, udzielanie sobie i innym (także w formie wiatyku umierającym) Chrystusa obecnego w Eucharystii, udzielanie eucharystycznego błogosławieństwa, asystowanie i błogosławienie małżeństwa na podstawie delegacji Biskupa lub proboszcza, przewodniczenie obrzędom pogrzebu. Zgodnie z tradycją przekazaną w Dziejach Apostolski do szczególnych zadań diakona należą dzieła miłosierdzia, na przykład posługa wśród chorych i umierających – tłumaczy ks. dr Paweł Tambor, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach.

Nowowyświęceni diakoni przez najbliższy rok będą kontynuowali naukę w Seminarium, podejdą też do obrony prac magisterskich. W Wielkim Poście odbędą praktyki duszpasterskie w parafiach naszej diecezji, a w maju przyszłego roku przyjmą święcenia prezbiteratu.