Mamy sześciu nowych diakonów w diecezji kieleckiej

Eucharystię koncelebrowali biskupi pomocniczy Marian Florczyk i Andrzej Kaleta, rektor Wyższego Seminarium Duchownego ks. profesor Paweł Tambor oraz wykładowcy, a także kapłani posługujący w parafiach, z których pochodzą nowowyświęceni.

Diakoni przyrzekali przed Ołtarzem codzienne odmawianie Liturgii Godzin, celibat oraz posłuszeństwo biskupowi. W trakcie Litanii do Wszystkich Świętych położyli się krzyżem, na znak głębokiej modlitwy. Następnie biskup Jan Piotrowski włożył na nich ręce przekazując im moc Ducha Świętego. Diakoni nałożyli właściwe dla nich szaty liturgiczne - dalmatyki, a także otrzymali księgę Ewangelii.

W homilii biskup wyjaśnił pochodzenie posługi diakonatu.

– Posługa diakonatu wyrasta z Ewangelicznej posługi natchnionej działaniem Ducha Świętego, jaką zapoczątkowali Apostołowie w pierwszej wspólnocie Kościoła, polecając jej wybór kandydatów do tego działania. Wybrano znanych sobie siedmiu mężów, cieszących się dobrą sławą, pełnych ducha i mądrości. Przedstawiono ich apostołom, którzy modląc się, włożyli na nich ręce, a po święceniach powierzyli im posługę przy stołach. Sami zaś apostołowie oddali się modlitwie i posłudze Słowa.

Biskup przypomniał diakonom, że najważniejsze w ich posłudze są wiara, nadzieja i miłość.

– One sprawią, że bliskie będą wam troski wszystkich ludzi na drodze prowadzącej do Boga. W jedności z wiarą i miłością, nadzieja kieruje człowieka ku przyszłości, która wpisuje się w inną perspektywę, niż to co obiecuje świat poprzez iluzoryczne propozycje bożków, jak pisał Ojciec Święty Franciszek w rzadko dziś przypominanej encyklice Lumen Fidei.

Posłuchaj całej homilii:

Diakon Hubert Król z parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Książnicach Wielkich mówi, że o kapłaństwie myślał już od dzieciństwa

– W szkole średniej jednak już dużo bardziej odczuwało się to powołanie. Byłem ministrantem, uczyłem się gry na organach, sprawiało mi to radość. Kiedy modliłem się w Wielki Piątek, przyszły mi do głowy słowa błogosławionego Edmunda Bojanowskiego, że „każda dobra dusza jest jak świeca – sama się wypala, a innym przyświeca”. To był moment, kiedy stwierdziłem, żeby być Jego światłem jako kapłan – opowiada.

Dodaje, że przez rozpoczynający się rok diakonatu, będzie kontynuował służbę Bogu i ludziom, a także przygotowywał się do święceń kapłańskich i obrony pracy magisterskiej.

Nowowyświęceni diakoni to:

• Tomasz Kasprzyk
• Hubert Król
• Grzegorz Petrus
• Artur Podgórski
• Tomasz Pytlarz
• Piotr Roch