Jakiego Kościoła chcą wierni diecezji kieleckiej? Synteza synodalna opublikowana

Nad syntezą synodalną pracował Zespół składający się z przedstawicieli różnych środowisk – księży, osób konsekrowanych, naukowców, grup duszpasterskich oraz młodzieży. Przewodniczył im ksiądz doktor habilitowany Jarosław Czerkawski.

Synteza jest podzielona na dziesięć rozdziałów: Towarzyszenie, Słuchanie, Zabieranie głosu, Celebrowanie, Współodpowiedzialność w misji, Prowadzenie dialogu w Kościele i społeczeństwie, Dialog z innymi wspólnotami chrześcijańskimi, Władza i uczestnictwo, Rozeznawanie i podejmowanie decyzji, Formowanie synodalności.

Grupy synodalne wielokrotnie zwracały  uwagę na konieczność większego zaangażowania się świeckich w życie Kościoła.

„Zwracano uwagę na potrzebę większego zaangażowania świeckich w dzieło ewangelizacji, przy czym podkreślano, że owo zaangażowanie ma być związane ze świadectwem życia, tzn. z realizacją Ewangelii w zgodzie ze stanem świeckim. Również istotna dla respondentów synodu jest troska o Kościół, która ma być elementem świadectwa budującego prawidłową wiarę odnośnie natury Kościoła, który jest naszą matką. Wybrzmiało też samooskarżenie, że wierni niestety nie potrafią właściwie bronić Kościoła, co stanowi antyświadectwo deprecjonujące jego wartość.”

Podkreślono także, że język, używany w nauczaniu Kościoła często może być odbierany, zwłaszcza przez młodzież, jako archaiczny i niezrozumiały.

„Język, w jakim przekazuje się młodym treści wiary podczas lekcji religii oraz kazań, cechuje często anachroniczność, sztuczność, w efekcie mała komunikatywność. Jednocześnie istnieją skuteczne sposoby działania jednostek w przekazie wiary przez kanały internetowe oraz bezpośrednie spotkania ewangelizacyjne. Należy też podkreślić niedocenianie głosu kobiet w Kościele, co jest boleśnie odczuwane przez katoliczki wykształcone i kompetentne w rolach zawodowych oraz społecznych.”

Członkowie wspólnot synodalnych wskazują na ważną rolę dialogu w życiu wspólnoty Kościoła.

„Kościół zaprasza do dialogu i bezustannie ten dialog ze światem prowadzi. W dialogu wewnątrzkościelnym nie powinno być „świętego spokoju skostnienia”.W dialogu ze światem Kościół nie może zapominać o swojej misji. Dialog powinien być świadectwem chrześcijańskiego życia Ewangelią. Modlitwa i dialog są najlepszymi sposobami rozwiązywania trudności. Kluczem w dialogu i otwarciem na drugiego człowieka jest słuchanie go sercem i pozostawienie mu wolności w byciu sobą, według zasady: słuchamy, nie potępiamy.”

– Załączona synteza synodalna diecezji kieleckiej nie zawiera propozycji do wdrożenia, ale jest syntezą nadesłanych wypowiedzi, zgodnie z regulaminem pracy przekazanym przez Stolicę Apostolską – informuje na kartach  dokumentu ks. Jarosław Czerkawski, koordynator Zespołu Synodalnego Diecezji Kieleckiej.

PEŁNA WERSJA SYNTEZY SYNODALNEJ