PUBLICYSTYKA
Ostatni twardziel
– Recesja jest wtedy, gdy twój sąsiad traci pracę. Depresja, gdy ty tracisz pracę. A uzdrowienie, gdy pracę traci Jimmy Carter – powiedział kiedyś Ronald Reagan. Sądzę, że Donald Trump chętnie podpisałby się pod tymi słowami, oczywiście zastąpiwszy wcześniej Cartera Obamą, którego wini za wszystkie nieszczęścia, jakie w ciągu ostatnich ośmiu lat spadły na Stany Zjednoczone. I ostro bierze się do roboty.
Już po jego pierwszych decyzjach widać, że raczej nie będzie prezydentem malowanym i zamierza wywiązać się z obietnic. Ubiegłotygodniowe rozporządzenie odcinające międzynarodowe organizacje proaborcyjne od środków z budżetu jest tego najlepszym przykładem. Nic dziwnego, że Trump wzbudza taką wściekłość części liberalnych Amerykanów i liberalnych europejskich polityków. Miliarder na serio chce skończyć z szaleństwem politycznej poprawności oraz moralnym relatywizmem, w który Stany Zjednoczone popadają od lat 70. ubiegłego wieku, i przywrócić na tym polu normalność. Niemniej jednak skala zacietrzewienia może zdumiewać.
Setki tysięcy ludzi o lewicowych lub lewackich poglądach, wspieranych przez amerykańskie oraz europejskie lewicowe media zdaje się wyczuwać, że na scenie pojawił się prawdziwy twardziel, który nie będzie rozdawał – jak Barack Obama – uśmiechów na prawo i lewo, tylko dobierze się do skóry ludziom wywracającym do góry nogami świat tradycyjnych wartości. Dlatego właśnie ich manifestacje są tak liczne. I jak zwykle nie przeszkadza im fakt, że mają do czynienia z demokratycznym wyborem współobywateli. A skoro bije się czołem przed demokracją, warto pogodzić się z jej wyrokami. Jednak nic z tych rzeczy, demokracja jest bowiem OK, póki wyroki są po myśli jej piewców. Gdy dzieje się inaczej – wychodzą oni na ulicę w… obronie demokracji. Tak jest wszędzie, także u nas.
Na marginesie: zabawnym odpryskiem tych spektakli jest reakcja polskiej opozycji na wybór Trumpa. Na przykład dyskusja w Klubie Obywatelskim, w której wzięli udział jako prelegenci Grzegorz Schetyna, Tomasz Siemoniak, Andrzej Olechowski i odwołany niedawno ze stanowiska ambasadora w USA Ryszard Schnepf. Sądząc z ich słów, przyszłość świata jawi się w ponurych barwach i nic gorszego niż prezydentura Trumpa nie mogło go spotkać. Trump bowiem nie jest prezydentem na miarę XXI wieku i cofnie USA do średniowiecza, a przy okazji i Europie się oberwie. Mniej więcej w tym tonie utrzymana jest większość opinii polityków opozycyjnych.
Skoro rozpoczęliśmy od Ronalda Reagana, nim skończmy: gdy po zamachu trafił do szpitala, zażartował do lekarzy, którzy przeprowadzali operację: "Mam nadzieję, że jesteście republikanami". "Dziś wszyscy jesteśmy republikanami panie prezydencie", odparł poważnie jeden z chirurgów.
Czy Donald Trump doczekałby się podobnej odpowiedzi?
Tomasz Natkaniec
