Emigrujemy…

Rocznik Demograficzny zawiera kompleksowe informacje o liczbie i strukturze ludności Polski. Przyjrzeliśmy się migracjom wewnętrznym, czyli takim, które odbywają się w obrębie kraju.

ZA PRACĄ I NAUKĄ

Okazuje się, że świętokrzyskie notuje w tej kwestii bilans ujemny. Oznacza to, że mieszkańców naszego regionu zwyczajnie ubywa. Pod względem nasilenia tego procesu zajmujemy piąte miejsce w kraju. Dlaczego tak się dzieje? – Przyczyn należy szukać przede wszystkim w aspektach ekonomicznych i edukacyjnych. Są to z jednej strony wyjazdy za zatrudnieniem. W promieniu około 200 kilometrów mamy kilka znaczących aglomeracji. Niektóre z nich, jak Kraków czy Warszawa, mają dużo większe rynki pracy. Z drugiej strony notujemy zaś wyjazdy na studia. Młodzi ludzie szukają ośrodków, w których będą się mogli kształcić w kierunkach niedostępnych na naszych uczelniach – odpowiada profesor Marek Leszczyński, ekonomista z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.

KRAKÓW, WARSZAWA I ŚLĄSK

Wśród kierunków migracji osób ze świętokrzyskiego najpopularniejsze województwa to mazowieckie, małopolskie i śląskie. – Ludzie młodzi, w wieku produkcyjnym, kierują się perspektywą szybkiego wejścia na rynek pracy. Wybierają uczelnię z myślą, że po zakończeniu nauki znajdą zatrudnienie. Skoro u nas oferta rynku pracy jest stosunkowo uboga, to wiąże swoją przyszłość najczęściej z Warszawą czy Krakowem. Śląsk również oferuje dużo miejsc pracy, zwłaszcza w sektorze przemysłowym – wyjaśnia naukowiec.

WRACAJĄ EMERYCI

Okazuje się, że wspomniane województwo śląskie nie tylko jest popularnym miejscem docelowym dla emigrantów ze świętokrzyskiego. Jest to zarazem region, który zajmuje drugie miejsce w kraju pod względem wyludniania. – Rzeczywiście, województwo śląskie jest ciekawym przypadkiem. Ludzie i do niego się sprowadzają, i masowo wyjeżdżają. Emigracje stamtąd wynikają częściowo z przyczyn podobnych, jak ma to miejsce u nas. Młodzi ludzie wybierają studia w Krakowie lub na Dolnym Śląsku. Duża część osób, które opuszczają ten region to ludzie w wieku poprodukcyjnym. Przyjechali na Śląsk w latach 70. ubiegłego wieku i teraz, kiedy osiągnęli uprawnienia emerytalne, wracają w rodzinne strony. Jest w tej grupie również znaczna reprezentacja osób z naszego województwa – mówi profesor Leszczyński.

***

Choć prezentowane dane nie napawają optymizmem, to zdaniem ekonomisty nie powinniśmy popadać też w skrajny pesymizm. W kilkuletniej perspektywie rozwój infrastrukturalny województwa świętokrzyskiego powinien sprawić, że będzie ono bardziej atrakcyjne inwestycyjnie. To z kolei powinno przełożyć się na poprawę sytuacji na rynku pracy, a co za tym idzie – podnieść atrakcyjność naszego województwa w oczach mieszkańców.

Piotr Wójcik