dr Marzena Grosicka: W PRL wizyty Jana Pawła II w Polsce były inwigilowane przez SB

Pielgrzymki Jana Pawła II do Polski dla władz komunistycznych były wyzwaniem.

Komuniści od początku stawiali opór przyjazdowi papieża. Jednak gdyby pielgrzymka nie doszła do skutku mogłoby to wywołać negatywne opinie za granicą, a nawet niepokój w kraju. Ostatecznie zgodzili się na wizytę na początek czerwca 1979 roku.

Specyficznie do nich przygotowywał się resort bezpieczeństwa, który opracował szczegółowy plan działania obejmujący cały kraj.

Minister Spraw Wewnętrznych powołał specjalne grupy mające kierować zabezpieczeniem wizyty Jana Pawła II w Polsce. Operacji nadano kryptonim: "Lato 79", przy kolejnej wizycie w 1983 roku był to kryptonim "Zorza", a w 1987 - "Zorza II". Poszczególne Komendy Wojewódzkie Milicji Obywatelskiej podejmowały szereg działań związanych z przygotowaniem wizyty papieskie. Służba Bezpieczeństwa także otrzymała nowe zadania. Oprócz obserwacji wysokich dostojników kościelnych, osób zaangażowanych w działania opozycyjne, objęli także kontrolą operacyjną ludzi, którzy zamierzali uczestniczyć w spotkaniach z papieżem.

Utrudniano więc pielgrzymom spotkania z papieżem?

Oczywiście. Z wyróżniającymi się organizatorami wyjazdów na spotkania z papieżem (duchownych i świeckich) prowadzono rozmowy ostrzegawcze; zabroniono wykorzystywania autobusów z państwowych firm (innych w tym czasie nie było) do przewożenia pielgrzymów; nie udzielano w tym czasie urlopów w pracy; młodzieży organizowano dodatkowe zajęcia w te dni; wychowawcy i dyrektorzy mieli obserwować, czy nie ma większej absencji z zajęć; obserwowano kto dekoruje okna domów lub mieszkań; zapisywano pojawiające się hasła; zakazano wieszania transparentów na budynkach użyteczności publicznej. Celem tych działań było zatrzymanie ludzi w domach.

Dziękuję za rozmowę.

Katarzyna Bernat

Więcej w audycji: "A to historia" w czwartek 3 czerwca o godz. 20 w Radiu eM Kielce.