We dwoje do Boga

Dotychczas są to dwa małżeństwa: Maria i Luigi Beltrame Quattrocchi z Włoch, beatyfikowani przez Jana Pawła II oraz Zelia i Ludwik Martin z Francji, których wyniósł na ołtarze Benedykt XVI. Luigi Beltrame Quattrocchi był urzędnikiem państwowym, zajmował wysokie stanowiska w rządzie włoskim. Jego żona Maria, z wykształcenia humanistka, zajmowała się domem oraz udzielała się w organizacjach społecznych. Byli rodzicami czworga dzieci. Z kolei Ludwik Martin wykonywał zawód zegarmistrza, prowadził własny warsztat. Jego żona Zelia zajmowała się domem i pracowała w swoim zakładzie koronkarskim. Mieli dwóch synów i siedem córek, z których pięć przeżyło. Wszystkie zostały zakonnicami. Najbardziej znaną jest święta Teresa od Dzieciątka Jezus.

– Małżonkowie ci byli zwyczajnymi ludźmi. Żyli tak jak wiele par na całym świecie. Przeżywali swoje radości i kłopoty. Wyróżniała ich jedynie gorliwa wiara – wyjaśnia ks. dr Adam Wilczyński, ojciec duchowny w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach. - Do Pana Boga starali się dojść razem. Zbliżając się do siebie, zbliżali się do Chrystusa, ponieważ swą relację budowali nie tylko na poziomie fizycznym i emocjonalnym, ale przede wszystkim duchowym. Wynosząc tych małżonków na ołtarze papieżom zależało na pokazaniu, że świętość jest zwyczajną drogą i każdy, bez względu na to jakie ma powołanie, może do niej dojść. Bo świętość można osiągnąć nie tylko w pojedynkę, ale również we dwoje - do Boga może zbliżać również relacja jaką małżonkowie tworzą ze sobą – dodaje ks. Wilczyński.

Współczesne pary małżeńskie także powołane są do świętości. Jak do niej dążyć? – Musi być w obojgu pragnienie zbliżania się do Pana Boga i podążania za Chrystusem. Mąż i żona muszą też pielęgnować więź między sobą, opartą na dialogu, wzajemnym szacunku i poznawaniu się. Świętość małżonków realizuje się także w trosce o potomstwo, o wychowanie dzieci i budowanie z nimi relacji. W tym wszystkim pomaga wspólna modlitwa małżeńska oraz indywidualna. Małżonkowie powinni też modlić się za siebie nawzajem – przypomina ksiądz Adam.

Nie brak dziś małżeństw, które właśnie tak realizują swoje powołanie - dając świadectwo Bożej miłości i dobroci. – Posługuję dla Domowego Kościoła diecezji kieleckiej i wiem, że są pary, które chcą razem dojść do Pana Boga. Widzę ich modlących się, adorujących Najświętszy Sakrament, tworzących relację między sobą. Budowanie codziennej więzi z drugim człowiekiem jest wyzwaniem i nie ma na nią prostych recept. Jednak widzę w nich otwartość i dobrą wolę wobec siebie. Trzeba pamiętać, że w takich związkach też pojawiają się problemy związane na przykład z wychowaniem dzieci, chorobami, pracą, trudnymi relacjami z teściami. Jednak jest w nich również pragnienie i dobra wola, aby ze sobą rozmawiać i te kłopoty rozwiązywać w świetle Słowa Bożego – podkreśla ks. Adam Wilczyński.

Katarzyna Bernat