Religijny festiwal młodych

Koncepcja ŚDM wyrosła z polskiego doświadczenia ruchu oazowego kardynała Karola Wojtyły. W książce „Wstańcie, chodźmy!” Jan Paweł II wspominał, że inspiracją były spotkania z krakowskimi studentami. Papież chciał obudzić w młodzieży ducha poszukiwania świętości w codziennym życiu. Tym, którzy za chwilę wejdą w dorosłość i zetkną się z jej trudami, pragnął przekazać tajemnicę wiary w Chrystusa i doskonalenie miłości bliźniego.

Światowe Dni Młodzieży, odbywające się cyklicznie na różnych kontynentach, stały się festiwalem religijnym młodych ludzi z całego świata, którzy niezależnie od trudów podróży i zakwaterowania pragną uczestniczyć we wspólnej modlitwie i spotkaniach z papieżem. Socjologowie oceniają je jako jeden z fenomenów naszych czasów.

ŚDM to nie tylko modlitwa, choć zajmuje ona istotne miejsce, ale też okazja do poznania historii i kultury kraju, w którym się odbywają, oraz nawiązania przyjaźni z młodymi katolikami z całego świata. To także sposobność do refleksji nad papieskim nauczaniem, które ostrzega przed łatwymi wyborami i blichtrem świata materialnego.

Papieże do młodych

Jan Paweł II w czasie pierwszego spotkania z młodzieżą w 1985 roku apelował: „Jesteście wezwani, aby uczestniczyć w wielkim nieodzownym wysiłku całej ludzkości, która ma na celu odsunięcie widma wojny i budowania pokoju”.

Święty papież zawsze wskazywał na Chrystusa i zachęcał młodzież, aby żyła z Nim w przyjaźni, "gdyż On chce być dla młodych podporą i umacniać w młodzieńczej walce o zdobywanie takich cnót, jak wiara, miłość, uczciwość, szlachetność, czystość i wielkoduszność". Pokazywał Kościół, który dzięki świadectwu i świeżości, jaka zawsze wpisana jest w młodość, mógł stać się atrakcyjną dla wszystkich drogą do drugiego człowieka.

Światowe Dni Młodzieży, zapoczątkowane przez Jana Pawła II, kontynuowali i kontynuują następcy. Benedykt XVI podczas ŚDM w Madrycie w 2011 roku mówił: „Tak, drodzy przyjaciele, Bóg nas kocha. To jest wielka prawda naszego życia i to ona nadaje sens wszystkiemu innemu. Nie jesteśmy dziełem przypadku czy irracjonalności, lecz u początków naszego istnienia jest pełen miłości zamysł Boga. Trwanie w Jego miłości oznacza zatem życie zakorzenione w wierze, wiara nie jest bowiem po prostu akceptacją pewnych prawd abstrakcyjnych, lecz głęboką relacją z Chrystusem, który prowadzi nas do otwarcia naszego serca na tę tajemnicę miłości i do życia jako osoby świadome, że są kochane przez Boga”.

Papież Benedykt XVI wskazywał na Chrystusa jak źródło wszelkiej radości i odpowiedź na pytania serc ludzkich: „Jeżeli będziecie trwać w miłości Chrystusa, zakorzenieni w wierze, znajdziecie nawet pośród przeciwności i cierpienia źródło zadowolenia i radość. Wiara nie jest sprzeczna z waszymi najwyższymi ideałami, przeciwnie, uwzniośla je i doskonali. Drodzy młodzi, nie upodabniajcie się do niczego, co nie jest Prawdą i Miłością, nie upodabniajcie się do nikogo poza Chrystusem. Właśnie w obecnych czasach, kiedy dominująca kultura relatywistyczna rezygnuje z poszukiwania prawdy i gardzi poszukiwaniem prawdy, będącej największą aspiracją ludzkiego ducha, powinniśmy odważnie i z pokorą ukazywać uniwersalną wartość Chrystusa jako Zbawiciela wszystkich ludzi i źródło nadziei dla naszego życia. On, który wziął na siebie nasze udręki, dobrze zna tajemnicę ludzkiego cierpienia i objawia swoją pełną miłości obecność we wszystkich cierpiących. Oni zaś, zjednoczeni z męką Chrystusa, mają bardzo ścisły udział w Jego dziele odkupienia. Ponadto nasza bezinteresowna uwaga, poświęcona niepełnosprawnym i zepchniętym na margines, zawsze będzie pokornym i dyskretnym świadectwem pełnego współczucia oblicza Boga”.

Papież Franciszek spotkał się z młodzieżą trzy lata temu w Brazylii. Powiedział wtedy: „Także dzisiaj Pan potrzebuje nadal młodych dla swego Kościoła. Drodzy młodzi, Pan was potrzebuje! Także dzisiaj woła każdego z was, byście szli za Nim w Jego Kościele i byli misjonarzami. Drodzy młodzi, Pan was woła. Nie wszystkich ogółem, ale ciebie... ciebie... i ciebie, każdego z osobna. Słuchajcie w sercu, co wam mówi”.

„Proszę was, nie pozostawiajcie innym głównej roli w dokonywaniu zmian – kontynuował Franciszek – Do was należy przyszłość, przez was przychodzi ona na świat. Proszę was, byście odegrali w tym główną rolę. Przezwyciężajcie apatię, dając chrześcijańską odpowiedź na niepokoje społeczne i polityczne w różnych częściach świata. Proszę, byście byli budowniczymi przyszłości, byście podjęli pracę dla lepszego świata. Nie stójcie z boku, angażujcie się w życie, tak jak Jezus”.

***

Światowe Dni Młodzieży rozpoczną się już za kilka dni. W Polsce odbywają się one po raz drugi (pierwsze odbyły się 14-15 sierpnia 1991 roku w Częstochowie). ŚDM przeżywane w Roku Miłosierdzia będą trwać pod hasłem „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Z młodymi z całego świata spotka się papież Franciszek. Z Krakowa Ojciec Święty skieruje przesłanie do młodych ludzi z całego świata. W Polsce zobaczymy więc młody Kościół, będący znakiem nadziei dla ludzkości.

Katarzyna Bernat