PUBLICYSTYKA
Przeprowadzka
"Nienawidzę przeprowadzek" to jedna z najczęściej wpisywanych fraz w internetowych wyszukiwarkach związanych ze zmianami nieruchomości. Nie ma się z resztą czemu dziwić - życie na kartonach, brak stabilizacji, chaos i mnóstwo pracy "po godzinach" nienajlepiej nam się kojarzą. I jak to dobrze, że to, co trudne artyści potrafią przekuć w zabawne dzieła. Jak chociażby Richard Benjamin, który wyreżyserował "Skarbonkę" z Tomem Hanksem i Shelley Long w rolach głównych.
Komedia, której stuknęło już ponad 30 lat nigdy nie przestanie bawić. A słynna scena z histerycznym śmiechem Hanksa, gdy pod wanną zapada się podłoga, rozkłada na łopatki i przynosi uśmiech nawet największym ponurakom. Miałem tę scenę mocno w pamięci, gdy stało się jasne, że po 25 latach funkcjonowania diecezjalnej rozgłośni radiowej trzeba będzie ją przeprowadzić z budynku przy Jana Pawła II 4 do nowej siedziby przy Sienkiewicza 2. Nie było to jednak w żaden sposób związane z niespodziankami, które miały na nas czyhać przy kieleckim deptaku. Te oczywiście były, ale nie do tego stopnia, aby stwierdzić "nienawidzę przeprowadzek" i nie mogły w żaden sposób zakłócić radości z przenosin Radia eM i Tygodnika eM do jednej z najpiękniejszych kamienic przy ul. Sienkiewicza.
Walory nowego miejsca poznali już pierwsi goście, który odwiedzili nową siedzibę "eMki". Ks. bp Jan Piotrowski, prezydent Wojciech Lubawski czy senator Krzysztof Słoń byli pod wrażeniem studia, wyposażenia i klimatu, który staramy się tworzyć w nowym miejscu. Oczywiście pojawiły się też głosy, że stara siedziba miała swoją "duszę"... I nie bez żalu ją opuszczaliśmy, bo przy Jana Pawła II 4 rodziły się przyjaźnie, tworzyliśmy setki ciekawych audycji i artykułów, odwiedzali nas niezwykli goście, a wśród nich tysiące słuchaczy i czytelników i choćby Prezydenci Rzeczypospolitej, jeśli miałbym wymienić kogoś personalnie. W tym miejscu chciałbym złożyć najszczersze podziękowania wszystkim (!) tym, którzy tworzyli klimat tamtego miejsca, w szczególności kilkudziesięciu pracownikom i współpracownikom, którzy w latach 1992-2017 pracowali na rzecz radia. Mam nadzieję i przekonanie, że przy Sienkiewicza 2 z grupą wspaniałych ludzi, którzy tworzą dziś media diecezjalne uda nam się stworzyć podobny, ciepły klimat niezwykłego miejsca.
Zapraszamy do odwiedzania naszej redakcji, drzwi dla wszystkich Państwa - słuchaczy i czytelników - są szeroko otwarte. Wierzę, że razem znowu stworzymy bardzo ważne na mapie Kielc miejsce budowania społeczności lokalnej i wartościowych spotkań. Sienkiewicza 2! Zapraszamy!
Piotr Michalec
