Katarynki

Użyłem słowa „kolejną”, więc muszę coś wyznać: podczas gdy inni marnotrawią życie łowiąc ryby, grając w karty czy czytając kryminały, ja marnotrawię je oglądając telewizyjną publicystykę, a zwłaszcza pyskówki pomiędzy przedstawicielami dwóch zwalczających się plemion – PiS i Reszty Świata, zwane dla niepoznaki rozmowami. Te awantury dają mi prawdopodobnie namiastkę tego, co starożytnym Rzymianom dawały walki gladiatorów. Jak starożytna publika wyła podniecona zapachem krwi, tak i ja wrzeszczę w stronę telewizora, wygrażam pięścią adwersarzom i zwykle mam ochotę jednego z nich przebić trójzębem. A właściwie miałem.

Od jakiegoś bowiem czasu rozmówcy obrażają moją inteligencję i wprawiają mnie w złość – zupełnie jak Michaela Corleone. Jeszcze przed paroma miesiącami udało mi się usłyszeć z ich ust jakąś oryginalną opinię, ciekawy sąd. Teraz już nie. Teraz zanim się odezwą, nie tylko dobrze wiem, co powiedzą, ale mam pewność, że nie będą się między sobą niczym różnić w przekazie! Patrzę oto na dobrodusznego jak Kubuś Puchatek i równie bezmyślnie uśmiechniętego Jana Grabca i wiem, że o cokolwiek by nie zapytał go prowadzący, powie to samo, co jego partyjni koledzy i koleżanki. Słucham Kamili Gasiuk-Pihowicz – identycznie. Oglądam Jacka Sasina – podobnie. Zupełnie jak katarynki, w kółko i do znudzenia klepią to samo.

Oczywiście winny jest tak zwany przekaz dnia. Wynalazek, którego używa się na całym świecie, a który u nas z powodzeniem wprowadziła w obieg Platforma Obywatelska. Niestety, stosowany bezrefleksyjnie, czyni z polityków automaty wyprane z własnych opinii i poglądów, powtarzające w kółko to, co wymyśli piarowiec. Swoją drogą, bardzo jestem ciekaw, jak inteligentny człowiek sobie z tym radzi. Na przykład taki Paweł Zalewski, który niedawno w którejś telewizji obwiniał za aferę reprywatyzacyjną w stolicy – zgodnie z partyjnym przekazem – Lecha Kaczyńskiego. Gdyby te rewelacje głosiła Julia Pitera, przebolałbym. Ale pan Paweł jest przecież człowiekiem światłym, przyzwoitym i doskonale wie, że gada farmazony. Jego koledzi i koleżanki od lewa do prawa też to wiedzą. Jakie to wystawia świadectwo ich wiarygodności? Uczciwości? Jak się z tym czują? I czy nie wstyd im przed wyborcami? 

Nie wiem. Poczekajmy na przekaz dnia. 

Tomasz Natkaniec