Biskup Jan Piotrowski poświęcił kościół Miłosierdzia Bożego w Pińczowie

Uroczystość odbyła się w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, która jest zarazem Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Pasterz Kościoła kieleckiego nawiązał do tego w swojej homilii.

– Czas paschalny, jaki przeżywamy w liturgii Kościoła, dzięki łasce wiary zadanej nam na Chrzcie Świętym, zaprasza nas do refleksji nad tajemnicą Jezusa Zmartwychwstałego i Miłosiernego. Wierzymy, że On jest naszym Panem i Odkupicielem, który nadaje sens naszemu życiu i światu jaki jest wokół nas, bowiem ten świat jaki nas otacza jest dziełem Boga, który jest miłością – tłumaczył Biskup Kielecki, który przypomniał również historię wspólnoty parafialnej.

Parafię erygował ówczesny Biskup Kielecki Stanisław Szymecki 28 kwietnia 1991 roku, a jej budowniczym i pierwszym proboszczem do dziś jest ksiądz kanonik Stanisław Kudełka, dziekan pińczowski.

– Rozwój miasta i regionu oraz potrzeby duszpasterskie wiernych domagały się nowej świątyni, która dziś jest ozdobą miasta i Domem Bożym parafii Miłosierdzia Bożego. Ksiądz proboszcz i towarzyszące mu rzesze wiernych przez minione lata oraz księdza wikariusze najlepiej znają trud budowy, jej wyzwań i wysiłku, niespodzianek i przeszkód, ogromu ofiar duchowych i materialnych. Dziś jest to już minioną historią. Najważniejszy w tej historii jest jednak żywy człowiek. Zanim jednak uroczyście namaszczę ołtarz olejem krzyżma świętego, potrzebujemy naszego spojrzenia wiary na siebie samych, aby zrozumieć, że dla Boga, który nas ukochał nie ma nic cenniejszego niż człowiek – podkreślił biskup Jan Piotrowski.

– Niech się cieszy dzisiaj Pińczów z tego pięknego wydarzenia, który wpisuje się w dzieje miasta. Życzę wam, aby taką drogą życia w wierze prowadziła was Maryja – Matka Kościoła i Matka Miłosierdzia.

Po Liturgii Słowa odbył się obrzęd poświęcenie kościoła, który poprzedziła Litania do Wszystkich Świętych. Centralnym elementem konsekracji była modlitwa poświęcenia, którą odmówił Biskup Kielecki. Pasterz naszej diecezji namaścił także ołtarz krzyżmem świętym, a po nim kapłani namaścili krzyżmem również ściany świątyni. Później odbyło się specjalne okadzenie i oświetlenie kościoła.