1056. rocznica Chrztu Polski

W Krocie Galla Anonima czytamy, że Mieszko „objąwszy księstwo zaczął dawać dowody zdolności umysłu i sił cielesnych i coraz częściej napastować ludy [sąsiednie] dookoła. Dotychczas jednak w takich pogrążony był błędach pogaństwa, że wedle swego zwyczaju siedmiu żon zażywał. W końcu zażądał w małżeństwo jednej bardzo dobrej chrześcijanki z Czech, imieniem Dąbrówka. Lecz ona odmówiła poślubienia go, jeśli nie zarzuci owego zdrożnego obyczaju i nie przyrzeknie zostać chrześcijaninem. Gdy zaś on [na to] przystał, że porzuci ów zwyczaj pogański i przyjmie sakramenta wiary chrześcijańskiej, pani owa przybyła do Polski z wielkim orszakiem [dostojników] świeckich i duchownych, ale nie pierwej podzieliła z nim łoże małżeńskie, aż powoli a pilnie zaznajamiając się z obyczajem chrześcijańskim i prawami kościelnymi, wyrzekł się błędów pogaństwa i przeszedł na łono matki-Kościoła.

Pierwszy więc książę polski Mieszko dostąpił łaski chrztu za sprawą wiernej żony; a dla sławy jego i chwały w zupełności wystarczy [jeśli powiemy], że za jego czasów i przez niego Światłość niebiańska nawiedziła królestwo polskie”.

Dokładnej daty Chrztu Polski nie jesteśmy jednak pewni. Przyjmuje się, że Mieszko mógł przyjąć ten sakrament 14 kwietnia 966 roku. Nie wiemy także gdzie konkretnie odbyła się liturgia, która zapoczątkowała erę chrześcijaństwa na ziemiach piastowskich. Badacze mówią o Ostrowie Lednickim, Ostrowie Tumskim, Gnieźnie, Poznaniu, a nawet Ratyzbonie, Czechach, czy Rzymie.

Jedno jest pewne – to było jedno z najważniejszych wydarzeń w historii Polski.

„1050 lat po Chrzcie Polski, po tym przełomowym dla Kościoła w Polsce i dla naszej Ojczyzny wydarzeniu, zdaje się wciąż potwierdzać – jak mówił w roku milenijnym Prymas Tysiąclecia – że na glebę polską i na duszę polską, na kształtującą się coraz wspanialej kulturę narodową padały ziarna Boże, które w pokoleniach chrzczonych przez Kościół w ziemi ojczystej, wydały wspaniałe owoce”, mówił w homilii z okazji 1050. rocznicy Chrztu Polski arcybiskup Wojciech Polak.