Szklany dialog

Szklane, przestrzenno-rzeźbiarskie formy, które prezentowane będą w Muzeum Dialogu Kultur stanowią skromną, ale interesującą grupę współczesnego szkła artystycznego, pochodzącą ze zbiorów własnych Muzeum Narodowego w Kielcach. Dominantą wystawy są prace Henryka Albina Tomaszewskiego, który znacznie przyczynił się do wytyczenia nowych dróg rozwoju polskiego szkła artystycznego. Z jego pracami zostały zestawione obiekty autorstwa Tasiosa Kiriazopoulosa i Jerzego Olszewskiego.

Tytuł wystawy "Szklany dialog" nawiązuje nie tylko do miejsca prezentacji oraz tworzywa, z którego wykonane są eksponaty, ale przede wszystkim do charakteru twórczości wymienionych artystów, których, mimo różnic pokoleniowych połączyło podobne podejście do trudnej materii, jaką jest szkło. Stosowane przez nich metody nawiązujące do starych sposobów tworzenia szkła,  przy jednoczesnym łamaniu tych reguł, są pewną formą dialogu z tradycją szklarską. Innym aspektem dialogu jest komunikacja na linii mistrz – uczeń przy prezentacji szkieł Tomaszewskiego i Olszewskiego.

Kuratorem wystawy jest Anna Pietrzak, a koordynatorem Wojciech Cedro. Wernisaż odbędzie się 11 lutego, a ekspozycję będzie można oglądać do 11 marca.

Henryk Albin Tomaszewski – ur. 1906, zm.1993. Wybitny twórca szkła artystycznego. W latach 1926–1930 studiował w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie, a następnie, od 1930 do 1936 roku, w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Do czasu wojny zajmował się  rysunkiem, malarstwem i rzeźbą. Po II wojnie związał się na kilka lat, jako projektant szkła użytkowego,z Hutą Józefina (Huta Szkła Kryształowego Julia) w Szklarskiej Porębie. Na początku lat 50. wykładał w Pracowni Projektowania Szkła wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (ASP), a następnie skoncentrował się na niezależnej pracy artystycznej, tworząc cykle szklanych form, inspirowanych m.in. naturą lub muzyką.

Tasios Kiriazopoulos – ur. 1937. Do Polski dotarł wraz z falą emigracji po wojnie domowej w Grecji. Był jednym z absolwentów Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (ASP), którą ukończyłw 1964 roku. Całe swoje życie zawodowe do wyjazdu z Polski w połowie lat 80. poświęcił szkłu, najpierw krótko pełniąc funkcje asystenta na uczelni,a potem jako niezależny artysta. Początkowo tworzył cykle wyrobów o charakterze użytkowym, by później porzucić je na rzecz form o charakterze rzeźbiarskim.

Jerzy Krystyn Olszewski – ur. 1956. Szkołę średnią skończył w Singapurze, gdzie jednocześnie uczył się sztuki grafiki japońskiej sumie. Studiował na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Do grudnia 1981 roku pracował w macierzystej uczelni w Zakładzie Hydrologii. Swoje pasje artystyczne zaczął realizować w czasie stanu wojennego, tworząc obiekty łączące drewno i japoński papier ryżowy. Twórcze ambicje rozwinął pod wpływem spotkania z Henrykiem Albinem Tomaszewskim. Oprócz szkła artystycznego wykonywał szkło użytkowe. Zajmował się projektowaniem lamp. Prowadzi własną pracownię ARTIVITY – Wzornictwo Inspirowane Pasją.