Barwy romantyzmu

Uwertura Hebrydy (Grota Fingala – tytuł zamiennie używany przez kompozytora) op. 26 ukończona została w 1832 roku. Określano ją jako „poemat dźwięków”. Podczas podróży do Anglii Mendelssohn odwiedził również Szkocję. Na jednej z wysp archipelagu Hebrydy dosłownie wstrząsnęło nim piękno Groty Fingala, popularnej atrakcji turystycznej. „Kiedy sam Bóg zabiera się do malowania pejzażu, rezultaty są zadziwiająco piękne”... – donosił w liście do rodziny, a oszałamiający urok i nastrój tego miejsca zawarł w utworze, który mimo że nazywa się uwerturą, to jednak jest kompletnym dziełem.

W 1835 roku pod Paryżem zmarł przedwcześnie Vincenzo Bellini , kompozytor, który na kartach romantyzmu zapisał się jako twórca kultywujący nurt bel canta. Powstał wówczas pomysł szczególnego uczczenia pamięci Vincenza Belliniego. Mianowicie zwrócono się do pięciu kompozytorów-pianistów  oraz Franciszka Liszta z zamówieniem na koncertowe wariacje na temat marsza z Purytanów Belliniego. Powstało kolektywne dzieło, w które największy wkład miał jednak Liszt.

Sigismond Thalberg, Johann Peter Pixis, Henri Herz, Carl Czerny i Fryderyk Chopin skomponowali po jednej wariacji. Całość uzyskała symboliczny tytuł Hexameron, nawiązujący do biblijnego opisu sześciu dni stworzenia. Kompozytorzy postawili na pianistyczną wirtuozerię, stąd mnóstwo w utworze tryli, tremoland i innych technicznych sztuczek. Ale najwięcej poezji, jakiegoś dyskretnego czaru, lekkości i delikatności tkwi w Chopinowskiej Wariacji VI – przekonuje w komentarzu do programu Marcin Majchrowski. Xeksameron został wykonany po raz pierwszy ostatniego dnia marca 1837 roku na charytatywnym koncercie, w czasie którego doszło do swoistego pojedynku między Lisztem a Thalbergiem o tytuł największego pianisty świata. Wyrok był bardzo dyplomatyczny: „Thalberg jest pierwszym pianistą świata, ale Liszt jest wyjątkowy”.

To niezwykłe dzieło usłyszymy w wykonaniu Karola Radziwonowicza, pianisty-wirtuoza, którego „interpretacje wyrastają wysoko ponad przeciętny poziom plasując go w rzędzie artystów wybitnie utalentowanych”, jak zgodnie podkreśla krytyka.

Na zakończenie wieczoru lubiane bardzo Obrazki z wystawy Modesta Musorgskiego, czyli cykl dziesięciu miniatur na fortepian, pisanych z potrzeby serca po obejrzeniu wystawy akwareli i rysunków zmarłego latem 1873 roku przyjaciela – malarza Wiktora Hartmanna. „… całości słuchamy z zapartym tchem, zaskakujące kontrasty traktując jak wejrzenia w świat prawdziwego piękna, migotliwe i niepowtarzalne” – rekomenduje Kacper Miklaszewski. Tytuły poszczególnych części są muzycznym odwzorowaniem którejś z prac Hartmanna (Gnom. Stary zamek. Tuileries. Bydło. Taniec kurcząt w skorupkach. Samuel Goldenberg i Szmul. Rynek w Limoges. Katakumby. Chatka na kurzej stopce. Wielka brama w Kijowie).

Koncert rozpocznie się o godzinie 19. Bilety w cenie 30 złotych normalny i 25 złotych ulgowy do nabycia w kasie Filharmonii w godzinach od 9 do 17, a w dniu koncertu od godziny 9 do momentu jego rozpoczęcia.

KAROL RADZIWONOWICZ

Koncertował na wszystkich kontynentach, a jako solista występował w salach koncertowych, m.in.: Carnegie Hall w Nowym Jorku,  Festspielehaus w Salzburgu, Concertgebouw w Amsterdamie,  Ikebukuro Art Center w Tokio,  Pałac Ermitaż w St. Petersburgu,  Forbidden City Concert Hall w Pekinie. Jedyny na świecie pianista, którego nagrania utworów F. Chopina znalazły się na stacji orbitalnej w kosmosie, odtwarzane podczas misji kosmicznej „Endeavour” w 200. rocznicę urodzin kompozytora. Film z nagraniami artysty, dokumentujący to wydarzenie, otrzymał nagrodę Grand Prix oraz statuetkę Złotego Anioła na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Monaco 2012.  Jako jedyny pianista na świecie dokonał nagrania wszystkich dzieł fortepianowych I. J. Paderewskiego(nagroda francuskich krytyków Diapason), a jego nagranie utworów F. Chopina na fortepian z orkiestrą zostało Bestsellerem w Kanadzie w 1999. Z okazji Roku Chopinowskiego na specjalnym fortepianie marki Bösendorfer nagrał płytę z arcydziełami chopinowskiej miniatury. Pianista zajmuje się również działalnością pedagogiczną: prowadzi klasy mistrzowskie w kraju i za granicą, jest jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych, wykładowcą klasy fortepianu w ZPSM nr 1 oraz  UMCF w Warszawie. Prezes polskiego oddziału stowarzyszenia EPTA (European Piano TeachersAssociation), Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Polskiej im. I. J. Paderewskiego oraz wiceprezes Towarzystwa im F. Chopina w Warszawie.  

JAN MIŁOSZ ZARZYCKI

Dyrektor Filharmonii Kameralnej im. Witolda Lutosławskiego w Łomży, profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, finalista i laureat międzynarodowych konkursów muzycznych we Włoszech, w Hiszpanii i na Węgrzech. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w klasie dyrygentury Marka Pijarowskiego we Wrocławiu. Studia dyrygenckie uzupełniał w Wiedniu i w Berlinie. Ukończył również Wydział Instrumentalny Akademii Muzycznej w Katowicach, Podyplomowe Studia Menedżerskie na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Laureat I Ogólnopolskiego Przeglądu Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku w 1974 (ex aequo I miejsce oraz trzy nagrody pozaregulaminowe). W 1997 otrzymał III nagrodę na VII Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. A. Toscaniniego w Parmie. Wkrótce potem odbył tournée koncertowe po Włoszech z Orkiestrą Symfoniczną Emilii Romanii im. A. Toscaniniego. W 1988 objął kierownictwo Studenckiej Orkiestry Kameralnej Jeunesses Musicales przy AM w Katowicach. Współpracował z NOSPR, z orkiestrą Sinfonia Varsovia, Warszawską Operą Kameralną oraz z Państwową Operą we Wrocławiu, od 1999 prowadzi Międzynarodowe Młodzieżowe Warsztaty Muzyczne w Szczecinie. Koncertował w Europie, Rosji, USA, Meksyku i Libanie. Ma w swoim dorobku 17 nagranych płyt, w tym 5 nominowanych do nagrody Fryderyk i jedną do International Classical Music Awards. Posiada tytuł profesora sztuk muzycznych.