Inni leśnicy nam zazdroszczą.

Jakie tereny wchodzą w skład Cisowsko-Orłowińskiego ParkuKrajobrazowego?

Teren Nadleśnictwa Daleszyce pokryty jest w dużej mierzeCisowsko-Orłowińskim Parkiem Krajobrazowym. To formaochrony przyrody, która przede wszystkim chroni waloryestetyczne. Nie da się jednak pominąć ogromnego bogactwaprzyrodniczego. Jako leśnicy mamy ogromne szczęście pracowaćw miejscu wyjątkowym, którego zazdroszczą nam koledzyz innych nadleśnictw, choćby z Kujaw czy Mazowsza.Zachwycają się na przykład ukształtowaniem terenu i bogactwemlasów. Granice ciągną się od Łagowa do Daleszyc i napołudniowy zachód w kierunku Pierzchnicy. Obszary parkukończą się w okolicach Górna. To ponad 20 tysięcy hektarów,a do tego jeszcze tak zwana otulina, która jest nieco większaod samego parku.Jakie są najmocniejsze punkty, jeśli chodzi o walory estetyczne?Serce parku bije w okolicach miejscowości Cisów, wsi, w którejmieszkał Jan Chryzostom Pasek. Zachowała ona unikatowycharakter wsi polskiej. Tym, co każdy zauważy przejeżdżającdrogami przecinającymi park jest Pasmo Cisowsko-Orłowińskie, które robi nizwykłe wrażenie. To niewysokie góry, pokrytepięknymi lasami.

A gdybyśmy pochylili się nad florą tych terenów?

Lasy w Paśmie Cisowsko-Orłowińskim są niezwykle bogatepod względem biologicznym. Są tam właściwie wszystkiegatunki lasotwórcze. W niektórych fragmentach lasów drzewostantworzy nawet sześć i więcej gatunków drzew. Ich królowąjest jednak jodła. Ten gatunek jest charakterystyczny dlanaszego regionu. Tworzy piękne drzewostany i bardzo dobrzeodbudowuje się w sposób naturalny. Nasza ingerencja w przyrodęjest dzięki temu dużo mniejsza.Lasy są poprzetykane nieleśnymi zbiorowiskami. Dużą osobliwościąjest rezerwat Białe Ługi. To jeden z największych rezerwatówtorfowiskowych Europy i piękna wizytówka naszegowojewództwa. Tam też występuje największe nasycenie osobliwościroślinnych. Warto na pewno wspomnieć o rosiczce, którazjada muchy i inne owady – po to, by uzupełniać niedoboryazotu z gleby. Drugim ciekawym gatunkiem roślin jest wełniankapochwowata. W czerwcu bardzo intensywnie pokrywaBiałe Ługi bielą. Z daleka wygląda to tak, jakby w tym miejscuspadł śnieg. Występuje tam też żurawina błotna, bagno zwyczajneoraz torfowce – mchy wykazujące niezwykła zdolnośćdo magazynowania wody.

Jakie zwierzęta można spotkać w Cisowsko-Orłowińskim ParkuKrajobrazowym?

Fauna jest równie fascynująca, co flora. Zacznę od mocnej populacjiłosi. Jest to dla nich doskonałe siedlisko. W czasach, gdypopulacja w całym kraju nieznacznie tylko przekraczała tysiącosobników. Bez problemu można je było spotkać w okolicachrezerwatu Białe Ługi. Populacja w ostatnich latach rozrosła sięnam prawdopodobnie do nawet ponad dwudziestu sztuk. Królemnaszych lasów są jelenie. Ciężej jest je spotkać, ponieważbardzo unikają człowieka. Bez problemu można za to spotkaćsarny, których populacja jest bardzo liczna i stale rośnie. Liczyprawdopodobnie nawet kilkaset sztuk. Od kilku lat mamy teżwatahę wilczą. Wilki wróciły do nas po ponad pięćdziesięciulatach. Nikt na nie nie poluje, więc nikt nie zakłóca ich rozwoju.Na terenie naszego nadleśnictwa mają one miejsce rozrodu.Jako leśnicy mamy to szczęście, że przebywamy bardzo dużow lesie, więc udaje nam się czasem spotkać wilka. Jest to jednakzwierzę, które bardzo boi się człowieka, dlatego takie spotkaniatrwają zaledwie chwilę. Ta cecha charakteru wilków potwierdzajednak to, że obawy związane z ich występowaniem w lasachsą mocno przesadzone.

Dziękuję za rozmowę.

Zapraszamy do wysłuchania audycji o Cisowsko-Orłowińskim ParkuKrajobrazowym.

Artykuł został dofinansowany ze środków WojewódzkiegoFunduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach