CIEKAWOSTKI
Jak ocenić potencjał pracownika?


W każdej organizacji przychodzi moment, gdy trzeba odpowiedzieć na kluczowe pytanie: kto z naszych pracowników ma potencjał, by przejąć większą odpowiedzialność, objąć rolę liderską lub rozwijać się w nowym kierunku? To pytanie staje się szczególnie ważne w kontekście planowania sukcesji, awansów wewnętrznych czy programów talentowych.
I tu pojawia się wyzwanie: wyniki to nie to samo co potencjał. Pracownik, który świetnie sprawdza się w swojej obecnej roli, nie zawsze odnajdzie się jako lider. Z kolei ktoś, kto nie jest jeszcze w pełni efektywny, może wykazywać cechy świadczące o dużym potencjale rozwojowym. Kluczowe jest zatem trafne zidentyfikowanie nie tylko tego, co pracownik potrafi dzisiaj, ale przede wszystkim – jakie ma możliwości rozwoju jutro. W artykule przyglądamy się, czym właściwie jest potencjał zawodowy, jak go mierzyć i jakie narzędzia pozwalają ocenić go rzetelnie – z perspektywy zarówno organizacyjnej, jak i indywidualnej. Korzystając z doświadczenia doradczego PSI Polska / Glasford International® Poland, pokażemy, jak przeprowadzać ocenę potencjału w sposób przemyślany, sprawiedliwy i wspierający rozwój ludzi oraz całych zespołów.
Dlaczego warto oceniać potencjał – nie tylko wyniki?
W wielu firmach awanse i decyzje rozwojowe nadal opierają się głównie na wynikach osiąganych w obecnej roli. To podejście może wydawać się logiczne – przecież skoro ktoś dobrze sobie radzi, to powinien poradzić sobie z większą odpowiedzialnością. W rzeczywistości jednak wysokie wyniki nie zawsze idą w parze z wysokim potencjałem.
Wynik to „tu i teraz”. Potencjał to „co dalej”.
Wynik pokazuje skuteczność pracownika w konkretnych warunkach – przy obecnym zakresie obowiązków, strukturze, przełożonym i zespole. Z kolei potencjał odnosi się do przyszłości: zdolności do:
- adaptowania się do nowych ról i zadań,
- działania w większej złożoności,
- podejmowania decyzji strategicznych,
- przewodzenia innym i rozwijania ich potencjału.
Nie każdy specjalista zostanie dobrym liderem. Nie każdy świetny lider jednego zespołu poradzi sobie z pracą na poziomie zarządczym. Dlatego tak ważne jest oddzielenie bieżącej efektywności od perspektywy rozwojowej.
Ocena potencjału to inwestycja w rozwój firmy i zatrzymanie talentów
Firmy, które systemowo oceniają potencjał pracowników:
- skuteczniej planują sukcesję,
- szybciej identyfikują liderów przyszłości,
- lepiej dopasowują ścieżki rozwoju,
- zwiększają zaangażowanie – bo pracownicy czują, że są zauważani i rozwijani.
Z drugiej strony – błędna ocena potencjału prowadzi do kosztownych pomyłek. Przykład? Awanse osób, które nie mają kompetencji liderskich, mogą powodować:
- utratę efektywności zespołu,
- zwiększoną rotację,
- frustrację i wypalenie zarówno awansowanego, jak i jego podwładnych.
Dlatego ocena potencjału nie powinna być oparta wyłącznie na intuicji czy opiniach przełożonych. Potrzebne są sprawdzone, obiektywne metody, które pokażą, w kim rzeczywiście drzemie siła do rozwoju – nawet jeśli nie jest jeszcze w pełni widoczna.
Co składa się na potencjał pracownika? Kluczowe obszary oceny
Potencjał pracownika to pojęcie wielowymiarowe – nie da się go zamknąć w jednej liczbie czy jednej obserwacji. To zestaw cech, postaw i zdolności, które wskazują, czy dana osoba ma realne możliwości rozwoju w nowych, bardziej złożonych rolach. Trafna ocena potencjału wymaga przyjrzenia się kilku obszarom:
- Zdolność do uczenia się i adaptacji
To fundament rozwoju. Pracownik z wysokim potencjałem:
- szybko przyswaja nowe informacje i łączy je z dotychczasową wiedzą,
- potrafi odnaleźć się w zmieniających się warunkach,
- nie boi się nieznanych sytuacji – traktuje je jako szansę, a nie zagrożenie.
To właśnie ten obszar często różni liderów przyszłości od osób, które pozostają skuteczne tylko w dobrze znanym środowisku.
- Ambicja i wewnętrzna motywacja
Osoby z potencjałem nie tylko potrafią się uczyć – chcą to robić. Są zmotywowane do rozwoju nie z powodu nagród zewnętrznych, ale dlatego, że:
- czują satysfakcję z pokonywania wyzwań,
- chcą mieć wpływ,
- szukają możliwości, by poszerzać swoje kompetencje.
Brak tej motywacji to sygnał, że nawet przy dużych zdolnościach rozwój może być ograniczony.
- Kompetencje przywódcze i wpływ na innych
Nie każdy musi zostać liderem, ale w ocenie potencjału warto zidentyfikować osoby, które:
- potrafią inspirować i angażować innych,
- przejmują odpowiedzialność nie tylko za własne zadania,
- wykazują inicjatywę i potrafią działać samodzielnie.
To wczesne sygnały potencjału liderskiego – który warto rozwijać świadomie.
- Gotowość do przejmowania odpowiedzialności
Potencjał to nie tylko zdolność, ale też postawa. Kandydaci o wysokim potencjale:
- nie unikają trudnych tematów,
- chętnie podejmują decyzje,
- potrafią wyciągać wnioski z błędów i nie szukają winnych na zewnątrz.
To cechy, które przekładają się na gotowość do objęcia bardziej odpowiedzialnych ról.
- Postawa wobec zmiany i współpracy
Zmiana to stały element środowiska pracy. Osoby o wysokim potencjale:
- nie opierają się zmianom, lecz próbują je zrozumieć i wykorzystać,
- potrafią współpracować z różnymi stylami pracy i osobowościami,
- są elastyczne – ale nie rezygnują z własnych wartości i celu.
Jakie metody warto wykorzystać do oceny potencjału?
Trafna ocena potencjału wymaga czegoś więcej niż rozmowy z przełożonym czy ogólnego „wrażenia”. Skuteczny proces powinien łączyć różne źródła danych – zarówno obserwację zachowań, jak i obiektywne narzędzia diagnostyczne. Tylko wtedy można zyskać pełny obraz możliwości rozwojowych pracownika i podejmować trafne decyzje, bez ryzyka uprzedzeń i błędów poznawczych.
Rozmowa rozwojowa – ale dobrze poprowadzona
To podstawowe narzędzie, pod warunkiem że:
- jest przygotowana na podstawie konkretnych kryteriów,
- koncentruje się na przyszłości, a nie tylko na przeszłych wynikach,
- zawiera pytania o motywację, ambicje, styl uczenia się, podejście do zmian.
Warto, aby menedżerowie byli przeszkoleni z prowadzenia takich rozmów – by nie ograniczały się do oceny „na wyczucie”.
Narzędzia psychometryczne – rzetelna diagnoza potencjału
Dobre testy psychometryczne, stosowane przez zespoły doradcze takie jak PSI Polska / Glasford International® Poland, pozwalają mierzyć:
- zdolność uczenia się,
- styl podejmowania decyzji,
- preferencje w pracy zespołowej i przywódczej,
- poziom motywacji wewnętrznej i aspiracje.
Przykładem jest kwestionariusz Wave®, który daje pogłębiony obraz zachowań zawodowych i potencjału rozwojowego – i jest jednym z najlepiej przebadanych narzędzi tego typu na świecie.
Assessment Centre / Development Centre – obserwacja w działaniu
To jedna z najbardziej trafnych metod oceny potencjału. W kontrolowanych warunkach (warsztaty, zadania zespołowe, symulacje decyzyjne) można zobaczyć:
- jak pracownik reaguje na stres i niepewność,
- czy potrafi przejąć inicjatywę i zbudować wpływ,
- jak współpracuje i komunikuje się z innymi.
Assessment Centre szczególnie dobrze sprawdza się w identyfikacji potencjalnych liderów oraz w planowaniu sukcesji na stanowiskach menedżerskich.
Feedback 360° – jak widzą go inni
Ocena potencjału nie powinna opierać się tylko na jednym źródle. Feedback 360 stopni – zbierany od przełożonych, współpracowników, a czasem także klientów – daje wgląd w to:
- jak dana osoba wpływa na otoczenie,
- jakie zachowania są zauważane i doceniane,
- czy jest postrzegana jako przyszły lider lub ekspert.
Samoocena – wartościowy punkt odniesienia
Choć nie jest wystarczająca sama w sobie, samoocena może ujawnić:
- ambicje, których nie widać na co dzień,
- obszary, które pracownik sam uznaje za warte rozwoju,
- ewentualne rozbieżności między postrzeganiem siebie a obrazem z zewnątrz.
W zestawieniu z narzędziami diagnostycznymi pozwala budować spójny i obiektywny obraz potencjału.
Rola profesjonalnych narzędzi – dlaczego intuicja nie wystarcza?
Menedżerowie często twierdzą, że „czują”, kto ma potencjał. Choć intuicja bywa cenna, bazowanie wyłącznie na niej to ryzyko poważnych błędów oceny – zwłaszcza gdy chodzi o decyzje o awansie, rozwoju czy sukcesji.
Pułapki intuicji i błędów poznawczych
Ocena „na oko” może być zaburzona przez:
- efekt halo – jedno pozytywne wrażenie rzutuje na całość,
- podobieństwo do przełożonego – faworyzowanie osób myślących podobnie,
- błędne utożsamianie zaangażowania z potencjałem,
- uprzedzenia kulturowe, wiekowe, płciowe.
Efekt? Osoby z rzeczywistym potencjałem pozostają niedostrzeżone, a awans trafia do tych, którzy potrafią się „dobrze sprzedać”, ale niekoniecznie sprawdzą się w nowej roli.
Dlaczego warto korzystać z narzędzi takich jak Wave® i Assessment Centre?
Zespoły doradcze PSI Polska wykorzystują np.. kwestionariusze stylów zawodowych Wave®, Assessment i Development Centre oraz modele kompetencyjne dopasowane do konkretnego kontekstu organizacyjnego. Dzięki temu:
- eliminujemy subiektywność,
- identyfikujemy realne predyspozycje, a nie deklaracje,
- uzyskujemy pełny obraz potencjału – zarówno poznawczego, jak i przywódczego.
To nie tylko zwiększa trafność decyzji, ale także buduje zaufanie pracowników do całego procesu rozwoju i awansów.
Jak przełożyć wyniki oceny potencjału na realne działania?
Ocena potencjału ma sens tylko wtedy, gdy prowadzi do konkretnych decyzji i rozwojowych kroków. Sama diagnoza – nawet najbardziej precyzyjna – nie wystarczy, jeśli nie zostanie zintegrowana z praktyką HR i strategią rozwoju talentów.
Matryce potencjał-wynik jako narzędzie decyzyjne
Jednym z najbardziej przydatnych modeli jest tzw. siatka 9-box (9-box grid), która łączy ocenę wyników z oceną potencjału. Dzięki niej można:
- identyfikować osoby gotowe do awansu,
- rozpoznawać talenty wymagające inwestycji rozwojowej,
- planować programy sukcesji i ścieżki karier.
Indywidualne plany rozwoju – szyte na miarę potencjału
Osoby z wysokim potencjałem warto objąć:
- programami mentoringowymi lub coachingowymi,
- specjalnymi projektami rozwojowymi,
- zadaniami poza bieżącym zakresem obowiązków, by testować ich przywództwo i odporność.
Kluczowe jest, by rozwój był dostosowany do konkretnego profilu potencjału – a nie miał formy jednego programu dla wszystkich.
Komunikacja – motywować, nie etykietować
Niezwykle ważne jest, jak przekazywana jest informacja o ocenie potencjału. Dobrze przeprowadzony feedback:
- wzmacnia zaangażowanie,
- buduje zaufanie do organizacji,
- daje jasny obraz tego, na czym warto się skupić.
Zła komunikacja może z kolei spowodować demotywację, poczucie niesprawiedliwości i opór. Dlatego transparentność, konkret i partnerstwo są tu kluczowe.
Potencjał to inwestycja, nie etykieta
Właściwie oceniony potencjał pracownika to nie tylko narzędzie do planowania awansów czy zarządzania talentami. To strategiczna inwestycja w przyszłość organizacji. Firmy, które potrafią trafnie identyfikować i rozwijać potencjał ludzi, budują wewnętrzną kulturę wzrostu, lojalności i zaufania – a to przekłada się bezpośrednio na efektywność, innowacyjność i stabilność biznesową.
Myśl o potencjale długofalowo
Ocena potencjału to nie jednorazowe wydarzenie, ale proces, który powinien być osadzony w kulturze organizacyjnej. Aby przynosiła realną wartość, musi:
- być powtarzalna, spójna i oparta na obiektywnych kryteriach,
- łączyć perspektywę indywidualną z celami strategicznymi firmy,
- być zintegrowana z działaniami rozwojowymi, a nie jedynie „etykietą” talentu.
Firmy, które rozumieją potencjał, wygrywają na rynku
W dynamicznie zmieniającym się świecie pracy przewagę mają te organizacje, które:
- nie tylko zatrudniają właściwe osoby,
- ale potrafią dostrzec potencjał tam, gdzie inni widzą tylko stanowisko,
- i aktywnie inwestują w rozwój tych, którzy mogą stanowić fundament ich przyszłości.
Zespół doradczy PSI Polska / Glasford International® Poland wspiera firmy w budowaniu systemowych, rzetelnych i efektywnych procesów identyfikacji i rozwoju potencjału – zarówno na poziomie indywidualnym, jak i organizacyjnym. Bo potencjał to nie deklaracja – to realna zdolność do rozwoju, która odpowiednio rozwijana, przynosi wymierne efekty.
Artykuł sponsorowany